Bulutlarında halâ umut taşıyor gökyüzü..
Memleketimin buzdan nefesine
İnce bir dokunuş bırakıyor rüzgâr.
Dışı gri, içi masmavi...

Tomurcuk cümleler konuyor şiir dallarına,
Elleri ceplerine sakli çocuklar geçip giderken
Okul yoluna.
Nefeslerinden buhar yapıyorlar,
Bir martı kanadını ısıtır gibi süzülüyor.

Güneş üşüyor rüzgâr inatcı,
Esintisinde hafif çiçek parfümü.
Dallarında karışık dondurma topları,
Trüfünde deniz tuzlu çikolata gibi
Ayar çekiyor tadıma.

Kar taneleri açma tereddütüyle
Bahar dalına dönüşürken,
Kış kefil imzasıyla
Alameti topraga yeniden yazilıyor.

Çay deminde sabah,
Ekmek kokusunda huzur,
Gözlerde uyanan bir çocuk sevinciyle
Bahar geliyor memleketime.
Gölgeler kısalıyor, güneş daha eliaçık,
Işıltıları kaldırımlarda yürümeye başlıyor yeniden.

Tüm bu güzelliğe rağmen,
Bir pencere hâlâ perdelerini rüzgâra teslim etmiş,
Bir sokak lambası yanmayı unutuyor,
Ve bazı acılar baharla gecmiyor
Ve bazı güzellikler de yeniden canlanıyor