Oysa bir kapıyı çalmaktı hayat,
Geri dönüp bakmadan,
Zamanın akışını izleyip,
Bir yudum huzur aramak.

Her kapı, bir umut, bir hayal,
Bazen kırık, bazen sağlam.
Ama her defasında,
Yeni bir yol başlar ardında.

Hayat, bir çaldığımız kapı kadar kısa,
Ve her çaldığımızda biraz daha büyür.
Çünkü her adım,
Bir yeni başlangıçtır aslında.

Her kapı, bir sır saklar içinde,
Bir tutam hayal, bir parça gerçek.
Bazen ardında, karanlık bir köşe,
Bazen ise aydınlık bir dünya bekler.

İçinden geçerken,
Düşlerimizle dans ederken,
Bilinmezlikler içinde kayboluruz,
Ama her kapı, başka bir ben yaratır.

Ve biz, o kapıyı çalmaya devam ederiz,
Her gün, bir adım daha atarak.
Hayat, bu sonsuz yolculukta,
Kapılarla şekillenir, her biri bir şarkı,
Ve her şarkı, yeni bir anlam taşır.

Kapılar açıldıkça, ardında sessiz bir bekleyiş,
Bir şeyler söylemek ister gibi,
Ama hiçbir kelime yeter,
Sadece bakışlar, sadece içsel bir anlayış.

Zaman geçer, yavaşça akar,
Ama kapıların sesi hep yankı yapar,
Geçmişin izleri silinmez,
Ve her yeni kapı, eskiye bir selamdır aslında.

Her adımda, bir kayıp ve kazanç,
Hayat, hem bir yolculuk hem bir dönüşüm.
Bir kapı kapanır, diğeri açılır,
Ama biz, hep o kapıları çalmaya devam ederiz.

Ve belki de, son kapıya yaklaştığımızda,
Anları, izleri, duyguları birleştiririz.
İçimizdeki boşluğu hissederiz,
Ve en son, bir gülümseme bırakırız ardımızda.

Son kapı, nihayet çalınmış olur,
Ama ardında ne olduğunu kimse bilemez.
Bazen korkuyla, bazen merakla,
İçeri adım atılır,
Ve fark edilir ki,
Her kapı aslında bir yansıma,
Bir başka dünyanın başlangıcı.

Zamanın ağır yüküyle,
O son kapıyı geçerken,
Geriye bakılır, ama boşuna,
Çünkü her şey aslında bir yolculuk,
Bir geçişten ibaret.
Ve nihayet, o son adımda,
Huzurla kabul edilir,
Hayatın son kapısı da bir arayıştır sadece.

Kapılar kapanır, ama bir başka kapı açılır,
Ve biz, yine o yolu seçeriz,
Çünkü yaşam, her kapıyı çalmaya cesaret edebilenlerin yoludur.

Ve belki de, her kapı bir sırrı taşır,
Her çalınan kapı, geçmişin gölgesidir.
Bir gün gelir,
O sırrın bizdeki yansıması görünür,
Bir gülümseme, bir gözyaşı,
Bir anı, bir düşünce...

Kapılar ardında,
Hayatın küçük anları bekler,
Ve her kapı, bir başka dünyanın kapısını aralar.
Kimi zaman o dünya aydınlık,
Kimi zaman karanlık,
Ama her zaman,
O yolculuk bizi biz yapar.

Ve belki de, sonunda anlarız,
O son kapıyı çalarken,
Her şey bir dairedir,
Başlangıç ve bitiş,
Birbirine dönüşür.
Çünkü hayat,
Bir kapıdan diğerine geçerken,
Hep bir adım ileri gitmektir.