Bir gece ansızın yıkılır hayaller,
Gözlerin titrer, sönük yıldızlar gibi.
Zaman donar, nefesin ağırlaşır,
Sonsuz bir sessizlik çöker içine.

O düşler ki göğe uzanırdı bir zaman,
Şimdi yerle bir, şimdi un ufak.
Kalbinin duvarlarında yankılanır,
Kırık hatıraların sessiz çığlığı.

Bir şarkı çalardı eskiden ruhunda,
Şimdi notaları küle dökülmüş.
Ne rüzgar esiyor eski hevesle,
Ne de umutlar bahara yürümüş.

Geceler uzar, sabahlar kaybolur,
Zaman yavaşlar, dünya ağırlaşır.
Bir adım atsan, düşeceksin sanki,
Tutunacak ne var, kim anlar seni?

Ama bil ki her karanlık gecenin,
Gizli bir sabahı saklı içinde.
Her yıkılan hayalin altında,
Filizlenir yeni bir hikâye.

Gözyaşların süzülsün usulca,
Temizlesin içindeki yangını.
Çünkü her düşen yıldızın ardından,
Göklerde doğar yeni bir ışık.

Ve bir gün ansızın çiçekler açar,
Bitti sandığın yerden yeşerir hayat.
Küllerden doğar en güçlü sevda,
Yeniden kurulur düşler, inadına…
RAMAZAN ACAR