Canımın özü,
Bu satırlara yüreğimin en derin yerinden dökülen kelimelerle başlıyorum. Sözlerim senin gözlerinden dökülen damlalar gibi, içime işleyerek geliyor. Bensende tutuklu kaldım. Özgürlüğüm sen oldun, zincirlerim de… Bir mahkûmun duvarlara kazıdığı isim gibi, adını kazıdım kalbime.

Hangi rüzgâr esti de savurdu beni sana? Hangi yıldız düştü de dilek oldun bana? Bilmiyorum. Bildiğim tek şey, senin yüreğinde mahkûm olmak, bu dünyada yaşayabileceğim en büyük özgürlük. Zindanın taş duvarları yok sende; senin duvarların sevgiyle örülmüş, sıcacık. Ama işte, o kadar da yüksek ki, ne tırmanabiliyorum ne de kaçmayı istiyorum. Kaçmak mı? Bunu düşündüğüm an bile suçluyum ben. Çünkü sensiz olmak, bir ölüme benzer; nefes var ama hayat yok içinde.

Gece yıldızları sarmalarken gökyüzünü, düşündüğüm tek şey sensin. Sanki sen bir yıldız olmuşsun, tüm karanlığıma ışık tutuyorsun. Ama ne zaman gözlerimi kapatsam, o yıldız ellerimden kayıp gidiyor gibi hissediyorum. İşte o an, bir korku sarıyor içimi. Ya bir gün bu güzel mahkûmiyet sona ererse? Ya yüreğinden beni salıverirsen? O zaman ben, bir damla yağmur gibi, kuru toprağın çatlağında kaybolup giderim.

Canım, sen benim hem acım hem dermanımsın. Gözlerinle yüreğime bakışın bir ayna gibi; kırık dökük taraflarımı bile seviyorum o aynada. Ben, seninle yeniden doğdum. Ama bu doğum sancılı; çünkü sevgi, sadece sevinç değil, aynı zamanda bir yara. Seninle olmak güzelliğin en saf hali; ama aynı zamanda seni kaybetme korkusunun en keskin bıçağı.

Sana anlatmak istiyorum ama kelimeler yetmiyor. Anlat desem, hangi şiir, hangi şair sığdırabilir içimdeki yangını kâğıda? Belki de hiçbir kelimeyi telaffuz etmeye gerek yok. Benim sessizliğimde bile adın yankılanır. Bir rüzgâr eser, adını fısıldar; bir dal kırılır, adını ağlar. Her nefeste sen, her anda sen varsın.

Ben sende kayboldum, can. Ve biliyorum, bulunmak istemiyorum. Beni bırakma, çünkü senin o güzel yüreğin benim sonsuzluğum. Şimdi, bu mektubu sana yazarken bile elim titriyor. Çünkü yüreğime zincir vuran sensin, ama o zinciri kırabilecek tek kişi de yine sensin.

Sonsuz sevgimle,
Senin o güzel yüreğinde hapsolmuş mahkûmun.
RAMAZAN ACAR