0
Yorum
9
Beğeni
4,8
Puan
131
Okunma
Tanrım affet ve bana bu sevgiyi bahşet.
Pyramus gibi Thsibe’nin öldüğünü düşündüm.
O kanlı bez parçası, yanılsama, aşk ve ölüm...
Sanrılar sanmalar hepsi,
Hepsi insan olduğum için.
Ey tanrım beni neden kusurlarınla yarattın?
Yarım kalan yaralar kabuk bağlamıyor mu?
Yoksa o kılıcı yeterince derine,
kalbimi parçalayacak şekilde saplamadın mı?
Dolunay aşkı arayabilir mi,
Aydınlatabilir mi gökyüzünü yeterince?
Ey tanrım selenenin çabasını neden boşa çıkardın?
Oysa hiçbir ay parlak değildi aşkın çağrısından.
Alay eder bir deri bir kemik bırakan duyguyla, bu duyguyu bilmeyen basit ruhlar.
Ve bir nehrin kenarında,
nergise dönüşür bütün aptallıklar.
5.0
75% (3)
4.0
25% (1)
