Süheyla
Mağrur bir ateş oldu bu ayrılık içimde
Tutuştu gönül yerim kavruldum be Süheyla Zaman da tanımadı bana başka seçimde Eridim günden güne kahroldum be Süheyla Sorma aciz gönlümün neye imrendiğini Sevmeyi neden bir tek senden öğrendiğini Bilsen Hasret borcunun nasıl ödendiğini Gitmezdin ki sensiz çok, yoruldum be Süheyla Efsunlu bir büyüydü sanki o bakışların Simsiyah gözlerine vuruldum be Süheyla Bir orman yangının da dili gibi kuşların En çokta sözlerine darıldım be Süheyla Dağları mesken ettim tenhaları dost bildim Akan göz yaşlarımı kendi elimle sildim İtiraf ediyorum hasretine yenildim Her gece hayaline sarıldım be Süheyla Uzaklarda aradım vuslatı bir düş gibi Kesilen sular kadar duruldum be Süheyla Gönlümün bam teline dokundun cümbüş gibi İncittin yüreğimi kırıldım be Süheyla Adını şirin koydum dağları delmek için Her engeli aşarak yanına gelmek için Allah aşkına söyle bu kadar nefret niçin Çatlayarak kahırdan yarıldım be Süheyla |
Yine özel, yine güzel bir eser
Bizde okuduk, kutladık ve alkışladık, yalansız ve riyasız
Sonsuzluğun sahibine emanet olasın, sağlıcakla kalasın