Törpülü
Hayallerimden arındırılmış biçimde,
Tıpkı binlerce kez yıkanmış çamaşır gibi, Çaputa dönüşene değin yüreğim, Sallanırken rüzgârın tokatlarıyla, Takâtimi tüketen bir yoksulluğun sonsuz yolculuğunda, Yağmurun ıslıkladığı siyah bir geceye bakışlarımı deviririm, Yüzlerce sıkıntı ısmarladığı için: Boşa çırpınışlarıma, Semayı, yıldızları örten, Kasvetime, dağınıklığıma. Dargınlığım büyür zehirli otlardan daha haşin, Ve düştüğüm her yeri mesken bellerim, Mahpusluk olmasına rağmen, Şehrin her bir taşı çatırdar huzursuzluğuma, Şu kelimeler, Beyhude göz yaşları, Bir ömür öncesinde veda edilmiş bir aşk! Küfürler kefenim olur solukluğumda, soğukluğumla, Yalnızlık bedenim olur, nihayetinde. |