düşünsene ,
şöyle bir an..
sıkı sıkıya sahiplendiğin
neler var hayattan
asla ,
vermem geri dediğin..
aldığın nefes dahi ödünç
vaktin bile yokken geri vermeye ;
bir kaç dakikadan fazla..
mala mülke bu kadar sıkı sarılmak
bilmemki ne Âla..

hani derler ya günlerin bile sayılı
sabah gün doğar akşam batar
eksilir ödünç hakkın birer birer
tutsan tutamazsın güneşi
yada gecesinde ayı..
avuçlarında durmaz
cebine koysan sığmaz
tek çare
o günün keyfine mazhar olmak ..
oldunsa ne Âla..
yoksa kayacak avuçlarından nasıl olsa..

aşk desen ;
üç günlük ömrü var
tadını aldın aldın
hadi döndü diyelim sevdaya
oda en fazla bir ömür
keyfini sürdün sürdün ne Âla
ödünç sonuçta alırlar geri..
bakarsın peşinden sela’yla..

eh farkına varacağız elbet vakti gelince
lakin
nasihatler anlamsız
pişmanlıklar ardında
beyhude bakışlarla..
sormadılar zaten ,
doğarken gelmek istermisin diye ;
ölürkende sormayacaklar göndermeyi..
ödünç ;
sadece bir nefeslik hikaye
onunda keyfine nail olmadan yol alacağız..