Gizli Şahidim
Ey ruhumun sarp dağlarında yankı bulan!
Sessizliğin tenhalara dokunduğu saatlerdeyim… Gölgesine sığındığım karanlık bir zindan, İçime ince ince sızan yokluğun ayazındayım, Ve her nefeste firar edip yakarken yaramı… Sonsuza giden bir yolun niyazındayım... Duaya yönelen benliğim raksediyor yüzümde sen sen diye, Ve gözyaşlarımı yüklediğim bir fırtına koparken, Düşer kirpiklerimden toprağa her bir damla… Göğsümde yankılanır ebedi sürgünlerim, ağır ağır çözülürken buğulu kalbim geriye yine sen yine sen kaldın… Ey karanlıklardaki gizli şahidim! Aşka ilmek ilmek işlediğin sessiz hazinem, Sen ki boşlukta gömülen sırları bilen, Ruhumu al da bir akşam seherine serp Ve beni yeniden çiz; gülüşlerin eşiğinde. |
Tebrik ederim hocam.Güzeldi.Keyifle okudum.Nice şiirlere...