Kurak Sevda
Bir kor gibi içimde yanarken ismin,
Hiçbir rüzgar serinletmez artık beni, Bir damla suya hasret, Bir gölgeye bile muhtaç kalmışım. Geceler uzun, yıldızlar uzak, Sana değen her ışık sızlatır içimi, Hiç kimse bilmez, Beni her gün yeniden eriten bu susuzluğu. Bir nehir olup aksa da ömrüm, Bana senin denizlerin gerek, Çöl kadar suskunum, İçimde çağlayıp duran bu susuz aşkla. Belki bir gün yağacak o yağmur, Gözlerinde bulacak yolunu, Ama şimdilik, Bir susuzluk kalbimde saklı, Hiç kimseye anlatmadığım. |