Volkan
Kalabalık odanın derininde seni gördüm,
Gülüşün geceyi bir yıldız gibi böldü. Gözlerimiz, bir kader gibi çarpıştı, O anda yalnız sen ve ben vardık. Her nefeste kalbim volkan gibi patlıyor, Hayat, seninle yıldırımlar gibi ışıldıyor. Bu çekimi reddetmek imkânsız, Karanlıkta buluşan iki güneşiz. Sesin, rüzgâra işlenmiş bir melodi, Ait olduğum yer, ellerinin sıcaklığı. Bu manyetik rüyada süzülüyoruz, Aşkın dokunuşuyla her yara iyileşiyor. Her nefeste kalbim volkan gibi patlıyor, Hayat, seninle yıldırımlar gibi ışıldıyor. Bu çekimi reddetmek imkânsız, Karanlıkta buluşan iki güneşiz. Gökyüzü eğiliyor, yolları bize sunuyor, Her adımımız bir yankı, evren bize fısıldıyor. Bu dans hiç bitmesin, yıldızları beraber yakalım, Aşkımız zamanın ötesine uzansın. Her nefeste kalbim volkan gibi patlıyor, Hayat, seninle yıldırımlar gibi ışıldıyor. Bu çekimi reddetmek imkânsız, Karanlıkta buluşan iki güneşiz. |