bir zamanlaröyle bir zaman ki kimse çevresinde erdemli insan olmasını istemiyordu onların nasihat dolu sözlerinden bıkmışlar hayatlarının sıkıcı olmasından usanmışlardı örnek insan dediğimiz kişiler yalnız bırakılmışlar toplumdan soyutlanmışlardı insanlık bir çukurun eşiğinde fakat bu çukurda olmaktan memnunlardı hırsızlık, adam kayırma, yolsuzluk küçük çocuklara ilişmek, şiddet dolu hayatlar tüm bunlardan memnun gibiydi halk ya da beyinler öyle yıkanmıştı ki hayatın normali bu sanılıyordu her devirde âlimlerin başına gelmedik kalmamıştı zindanlar, giyotinler, canlı canlı yakmalar benzer şeyler yaşanıyor suçsuzlar mahkum oluyordu suçlular canlı bomba gibi şiddet eylemlerine devam ediyorlardı bir zamanlar dediğimiz bu zamandı, yaşadığımız şu anlar tarih tekerrür etmişti her zamanki gibi ve bu azgınlığın sonu yeni bir tufan olacak eski kavimlerle pek bir farkımız yok şu anda sonumuz da benzeyebilir elbette, kim bilir felaket belki de çok yakınımızda erdemlerden bu kadar uzaklaştıkça geçmişten ders çıkarmadıkça tekerrürü yaşayacağız bile bile Müjgân Akyüz Dündar |
Güzel bir eser
Kutladım değerli kalemini ve eserini
Sonsuzluğun sahibine emanet olasın, sağlıcakla kalasın