Bağ kesme meditasyonubeklerdin birini gözlemenin sessiz yıkıntısında yanışımı bir daldan aşağı kalışımı izledin aklımın yılkısında ve üstünde atının bilge ceylan bekledi ormanın çalgısını avuttun beni yine de iflah olmamızı diledin sevdin ve nefret ettin tezgahından gecenin özenle geçirdin ateşli hummayı kurak gövdemin üzerinden sancımı dindirdi yanıbaşımdaki gölgeliğin ormanın çalgısı bekledi ceylanın kıpırtısını belki gelirdim senden beklerdin kitabı inmiş dinin peygamberini ummazdın ne aydan ne güneş, ne de cennetten bir işaret yığmazdın önüme cehennemini kan kustu dağlar, parladı ve aktı ceylanın gözleri önünde kesti ağlamasını dar geçitler zamanın göllerde çökelttiğini avundu yine de neden anlatmadı katedral şu ince işçilikle bezeli duvarlar nihayetinde külden geldiğini ve beklediğini onu, ulvi seslerin içinde kayboluşunu ~ |
çok güzeldi.