Sengisizliğimi soruyorsan, bensizliğime danış;
Duruyorsa kırıntısı bir yerlerde, o zaman kendimle yeniden tanış!

Yüz ömür’lüğüm.

--Kafamda ‘’deliren’’ sorulara sordum anlamsızlığımı
Cevabı kimliğime konulan bir noktaydı.
A n l a m a d ı m !--

//

Dinliyorum içimi
Arsız damar çatlamaları var en yakın/lar/ımdan
Vurulur üstüme kendine sevmelerin öz’düşümü
Bir değil üç mevsim sallandı darağacında
Bana kalan zemheride yanmak
Donuk kasımpatıların matlanmış yapraklarında

//

Bilseydim!
Kırık ‘’canlar’’ biriktirmezdim
Yüzsüz aynaların gölgelerinde
Sırlanmış sandık’larımın hüzününe tabii!
Görmeyendi kapak altı birikintilerimi
Yüz görümlük vedalarını aşka değişen!
bilmedi hediyelik mendilinin tuz kokularında
Ağıtlarım saklanırdı
Hepsi de buğunun uçması kadar hayattı!


Sınırdayım tutunmaya çalışıyorum
El kesiği suyunda hikayem
Yeşilin türlenmiş tonlarında küfün
Allerjisiyle çok yaşayamıyor çok ağrıyorum!


Ceviz içi nasibim kadardı
Hevesle kırılan kabuk içinde kurtlanmış anılarım
Çürük işleyen damarlar atarlanıp
Ruhundan çekilen tılsım yarınlara uğurlanmış!
Ve…
sokak lambası altında toplanacak kelebekler
İlk cemrenin düşüşünden kaç ay sonrası
Hiç biri bu güne varamayacak
Bizim gibi yarım aşkların sokak sonları…
….
….
Yıkık hisarımın sağlam kapısı
Delinen duvarlarımdan sızan işgalsin
Burçlarımda dalgalanan yabani bayrak
Zindanlarımda vurulduğum zül prangamsın
Aşk haklarına aykırı işkencenle
Zihnimi koyulaştıran karamsın…



Ey gök kırıntısı!
Geceme düşen hüzmenle umudumun parıltısı!
Geçit sunmaya mı geldin hicranımın öncüsüne
Yine şafak çökecek aldatan güneşim
Sengisizliğimin üzerine!


Ey yüz ömür’lüğüm
Altın değil de aşk bekleseydin gönlümden
Görmeden de verirdim yüreğimi
Çekmeseydim zahirde kalan yüzsüzlüğünü!