Mevsim'Sizim
Aşk bir mevsim diyordu şarkıda
Bir müziğin tınısıyla Gönlüme misafir ettiğim Tek bir mevsim Senden sonra deyince şarkıda Senden sonra da durdu Müziğin sesi Nasıldı ki gün Senli bir andan sonra Aşk bir mevsim diyordu şarkıda Peki hangi mevsimdi senden sonrası Burası hep güz Burası hep yokluğundan s’isken Dalıp gitti pencereden Gözlerim ardına dört mevsim Güneşe Gök kuşağına şarkılar söyleyen Kuşları gördüm ilk an Sonra yağmur kondu kanatlarına Ürpererek silkelendiler Belli ki üşüdüler Kirpikleri dondu bir kar fırtınasında Kah kaldılar Kah kartopu oynadılar Kah dilinde eridi kar taneleri Çoğu ise kara kışa çıkmadan Göçüp gitti uzaklara Tüm mevsim konarken kanatlarına Akıp gitti yüreğime yaz sızım Aşk bir mevsim diyordu oysa Aşk bir mevsimmiş Rengi sana benzeyen zuzum Yüzüm sepia bir resimdeki hüzün sokağına dönerken Düşlerim esmerleşti Sen Senden sonra derken Biliyor musun Siyah ve sarının sarıldığı Bir sonbahar gecesi oldu aşk Gözlerin İlkleri ve sonları Terdüz eden bir fırça darbesi İçinden sen geçiren bir andan sonrası ise Meçhul bir mevsim hala Aşk çok çıplakmış Üşüttü beni Aşk kat kat giyinmiş mevsimleri Hep yaktı beni Ve aşk çok senmiş . . . Sensizlikten öldürdü beni _beyhude |
Sessizce söyler sadece matem dinler!
Duyulan hicranın gurultusu
Hazmedilmeyen sevdanın sancısı
Burkulmaz kelamdır
Tek heceli üç harfin
Üç mevsimidir
Mutlakmış gibi
En az bir mevsimi hep eksik...
Dedim acizane...
Saygılarımla kardeşim...