Sevmeyi bilmiyordum
Hangi dilde susulur
Hangi tonda küsülür
Tarifi yoktu kitapta
Sadece keskin kenarları vardı


Benim sevmelerim
Bu dünyaya ait değildi
Denedim
Yaktım elleri
Sadece y’aktım


Sevilmeyi hiç bilmiyordum
Sanki o
Başkasının adresine yazılmış mektuptu
Adımı unutmuş ismimsiz ezgiydi
Sanki
Sanki
An ki olsunda asılı kalan
Uzak bir çınlama


Benden çok uzakta çaldı
İşitmedim


Düşümde siren sesleri
Gürültü
Beton yiyen gürültü
Asfaltta kazınmış
İnce bir hüzün gibi sürüklenen
Fren izleri
Ve peşimde soluksuzluğumun gölgesi polisler
Nefesleri ensemde ağır
Ve ağrılı bir azap gibi


O gece
Çaresizliğin en sinsi saatinde
Camını indirip titremeyen ellerimle
Sessizce
Sevgi çalmaya kalkıştım
Komşunun dükkanından
Çünkü kıştım
Ellerimde ki tipiyi kışkırttım
Yanıyordu parmak uçlarım
Soğuktu çok soğuk
İğneler geziniyordu uçlarında

Düşümde siren sesleri
Fren izleri
Ve peşimde polisler


İçerisi aydınlık ve öyle ılıktı ki


Şimdi kovalıyorlar beni
Suçum sevgi hırsızlığı
Atacaklar beni
Ebedi sevgi’sizlik hücresine
Kalbimin soğuk ve boş bir replikasında
Kapatacaklar beni



Kirli ellerimde
Tüyünü incitmeden tutayım
Tırnaklarımın arasına sıkıştırıp
Saklayayım derken
Kanadını kırdığım o ürkek sevgiyi
Daha indirmeden dudaklarımdan akıtarak
Alıp avuçlarımın arasından
Koparacaklar ellerimden


Hayır
Bu bir düştü
Düştü
Düştüm
Dizlerimin üstüne kanatarak çöktüm
Tüm pişmanlığımı
Açlığımı
Sokak lambasının altında
Çaresizce döktüm
Dökülen her damlam
Daha dilime değdiremediğim iç duam


Kaçmadım hayır
Düşmedim
Düşümdeydim
Koşarken
Sevgi kuşunun ayaklarının arasında bir not gördüm
//Sevgi alınmaz,,verilir//
Gördüm ve çöktüm


Başımı yere eğip
Kime konar diye düşünmeden
Uzattım polise doğru


Sevgi uçtu uçtu
Gitti
Mavi göğe


Uzandım yere
Bir ağıdın fısıltısı damlarken gözlerimden
Kapattım
Ve
Öptüm


Düştüğüm yolu...


_kovalayanvealanındeğildisevgi,
sevgigüvenipgeleceğinebırakanındı_



_beyhude