Kalbim kadar temiz
Boş bi sayfanın yüzünde
Sırrımdan çözülmedeyim


Seni bir kez bile
Dert edinemediğim nefeslikte
Yine divane gezinecek kalemim


Bilirim bu kez de
Canından can katan
Can akmayacak canıma
Çünkü
Bana ait bu diyebileceğim
Hiç senim yoktu benim


İçimde saltanat kuran tek şeyimdi
Bu sen fukarası sizsiz’liğim


Oda
Açım sevgine diye
Ağıt koparmıyordu damarında şiirin
Aşk kokan soluma dikilip
Uykusuzum diye uyumuyordu
Ama
Gözlerimi sadesizsizce ç’ağlatıp
Uyutmamayı biliyordu
Parmaklarınla
Saçlarımı tara bir kez demedi ki
Yetineyim
Yetebileyim kendi huysuz hecelerime


Anca dolaşık şiirleri çözmeye y’aradı
Ahhh
Yar arayan sicim parmaklarım
Saçlarından öyle uzak bir şiir divanesiydi ki
Kendi kendine kilitlendi hep
Kütür kütür çatırdayarak şiir eklemlerinde


Ellerim
Ah kırk y’amalı ellerimse
İçimde beni köz gibi eritirken
Sensizliğimin başını okşamaya ermedi işte
Titredim oda titredi
Yandım oda kül oldu


Çünkü
Benim diyebildiğim hiç senim yoktu senim
İçinden bir beni zikreden sen
Geçiremiyordu harflerim


Lakin
Bunca hiçliğine rağmen
Karanlığa tutuşan sayfalarımda
Sönmedi feneri ellerinin


Kalbimi yanıma dertdaş alıp
Oturduğum şu masada
Üç asırı sensiz tükettim
Her yudumumun nefes salışından
Dört mevsimi yaşadı bardaktaki çayım


Kaynarken içim
Yandı bardağım
Yaza yazıldım
Daldı gözlerim
Ilıdı birden
Sonbahara düştüm
Yokluğun esti pencereden
Üşüdüm
Sızlayan parmak uçlarımdan
Çiy damladı içine
Buz tuttu çayımdaki ay yüzün


Üç asır yaşlandım
Tam üç asır
Sen yine damlamadın ç’ayıma
Dört mevsim aktı gitti deminden
Sen demine çaysadım


Artık
Piç bir umudu
Taşımayan mevsimlere
Çok geciktim
Sonun olmaya ise hep yetim’sizdim



Kalbim kadar boş
Ve temiz sayfa burası
İçinden b’iz geçiremeden
Çayda tükendi dört mevsimim
Çay da tükendi
Bende tükendim
Ve hala

Mevsim’sizim
Ç’aysız
Şekersizim




_bey’hude


"Seçki kuruluna ve beğeni yapan yorum yapan parmaklara Şekerli bir ömür diliyorum. Şeker’sizsiniz diyerek fidan dolu bir yeşil kalp bırakıyorum buraya sizin için 💚💚🥰"