Herkesten Önce Ölür Ozan
Gülten Akın’a..
Ne garip Çekingen ve ürkektir saflığına düşen aşkın Sevmeye gönüllü akşamları Bu yazgı ; Ne çalakalem Ne de kan sıçratan tarih kitaplarından Alınmıştır Arap şairin dediği gibi; Kuru kalabalıklar içinde Narkoz deminde Ya da yamaç köyün Dere kenarı evinde Doğarsın Ağlar ana memesi isteyen bir yanın Sükut sakin büyürsün Büyür yüreğin Anlam Tok bir karınca terine yüklenmeli Yanıtlanmalı sorular Kim tanır ölümüne yazdığın son kafiyede gidişleri Hatıra gelmez ozan yanın Şişse de şah damarın Taşırsın tan vaktini tuzlu sulara Herkesten önce ölürsün... Çocukluk alışkanlıkları ile İkibuçuk cam ardına saklarsın yıldızları Usunda kallavi meneviş bir bakış Acemi biraz Koş Al gel düşleri Her dem saman içinde Kağıda düşür O eski öpmeleri Yaz kızım Yaz oğlum Ne çok ölüyoruz Ne çok doğuyoruz Sıran herkesten önce Ozansın Ağlar kuru kalabalıklar Ağlar Yamaç köyün deresi... |
Ne güzel bir şiirdi Cemal Bey.
Ben de kendi şiiriyle yâd edeyim.
UZUN YAĞMURLARDAN SONRA
Sen yağmurlu günlere yakışırsın
Yollar çeker uzak dağlar çeker uzak evler
Islanan yapraklar gibi yüzün ışır
Işırsa beni unutma
Alır yürür sıcak mavisi gökyüzünün
Kuşlar döner uzun yağmurlardan sonra bir gün
Bir yer sızlar yanar içinde büsbütün
Her şeye rağmen ellerin üşür
Üşürse beni unutma
Yeni dostlar yeni rüzgârlar gelir geçer
Yosun muydum kaya mıydım nasıl unuttular
Kahredersin başın önüne düşer
Düşerse beni unutma
Gülten AKIN