Amaç, sevgi uğruna ölmek değil, uğrunda ölünecek sevgi bulmaktır. SHAKESPEARE
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
nârin’in//âğıtı
CaNMaYBuL
4,9 / 19 kişi ·25 beğenme · 3 yorum · 483 okunma
 nârin’in//âğıtı
bir çocuktu o,
fanilasında vicdanın kokusunu arayan, komşu kızı münevver’e hasta, sıtmalı düşler içinde kamyon sesleriyle uyanan bir çocuktu. bir çocuktu, yalnız yatağında yastığını sararak tanrıya uçan, her gecede bir masal kadar saf, bir çiçek kadar kırılgandı. bir çocuktu o, ellerinde gazoz kapakları, cebindeki bilyelerle hayatı döndürmeye çalışan, ama bir gün bir aşkın boy aynasında kendini öldüren. o çocuğu kim öldürdü? o çocuğu içimdekiler öldürdü, sustuğumuz her seferde, bakarken gözlerimize, anlattıklarından öte bir çocuktu o. toprağa karışırken kirli ve kibirli düşleriyle, yalnızlık boynumuza sarılırken, o çocuk sustu. ben sustum. ama o çocuk, leyla’nın masallarında kaybolmadı. bir gün bir düğün salonunda turkuaz umutlarını boynuna dolayan çocuktu o, yalanlara sarılmadı. o çocuğa sor, hangi masalda yer buldu kendine? o masal ki hüznün çarpım cetvelinde kaybolur, her kalpte derin bir yara bırakır, ve kimse bilmez, bir çocuk içindeki umudu nasıl diri tutar. anne özlemi ağlayan bir çocuktu o, mezar başında beyaz papatyalar diken, ama bir daha asla dokunamayacağı elleri özleyen. ağlamazdı o çocuk, susardı sadece, çünkü her suskunluk bir türküydü dudaklarında. peki derdi çocuk, "peki" deyip geçerdi başka bir aşka. ama biz geçemedik o çocuktan, onun kirpiklerine düşen gözyaşından. bir adam olamadı o çocuk, çünkü hep çocuk kaldı, her bir nefeste biraz daha kayboldu. bir çocuğa ağıt yakmak zordur, çünkü o çocuk bizim içimizde saklıdır. külliyen kandık masallara, ama o çocuk kandırmadı bizi. içindeki saf dünyaya hep inanırdı, çünkü her şeyden önce o çocuktu. sadece bir aşkla çözülemeyen çocuktu. bir mezar taşıdır şimdi o çocuk, adını unutmadığımız, ama sesini duyamadığımız. bir nefeste, bir duaların arasında kaybolan, peki diyen, ve sessizce başka bir dünyaya geçen. o çocuk, şimdi rahmine düşmeyen bir annenin çığlığı, ve asla doğmamış bir hayalin son hatırası. o çocuk, gözlerinde her gece bir yıldız kayarken sonsuzluğa giden bir papatya tarlasıdır. bu şiir, o çocuğun mezarına diktim, sessizce solan tüm umutlara... |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
nârin’in//âğıtı şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Şairim, katledilen tüm çocuklar için şiirler yazsak da, gözyaşı döksek de inan artık anlamsız kalıyor. Çünkü insan denilen yaratık insanlık gömleğini çoktan askıya taktı bile. Zalimlerden hesap sorulmadığı sürece, bu bölgesel ağalık-şeyhlik gibi zırvalar son bulmadan, kız çocukları istismar malzemesi olmaktan kurtarılmadan bu mümbit topraklardan gözyaşı hiç eksik olmayacak. Yürek sesinize selam olsun. Sağlıkla kalmanız dileklerimle
Bu yoruma 2 cevap yazılmış.
CaNMaYBuLAcı, maalesef insanlığın en derin yaralarından biri haline geldi. Ne kadar şiir yazsak, ne kadar ağıt yaksak da, katledilen çocukların ardından dökülen gözyaşları yetersiz ve çaresiz kalıyor. Çünkü, insanlık, vicdanını askıya alalı çok oldu. Zalimler hesap vermediği sürece, güç sahiplerinin egemenliğini sürdürdüğü bu yapılar, çocukları en savunmasız anlarında yok etmeye devam edecek. Bölgesel ağalık ve şeyhlik gibi sistemler yıkılmadan, kadın ve çocuklar özgürlüğe kavuşmadan, bu toprakların bereketi gözyaşıyla sulanacak.
Bu kısır döngüyü kırmanın yolu, sadece yüreklerdeki merhametten değil, aynı zamanda adaletin yerini bulmasından geçiyor. Çocuklar, şiirlerde değil, hayatta var olmalı. İnsanlık, kaybettiği gömleği yeniden giymedikçe, mazlumların sesi duyulmadıkça, ne kadar güçlü bir sesle haykırsak da sonuç değişmeyecek.
Yüreğinizin sesi daim olsun. Bu mücadelede bir kişinin bile sesi eksilmesin. Sağlıkla kalın, hep birlikte bir gün bu zırvaların son bulacağı umuduyla.
Bu kısır döngüyü kırmanın yolu, sadece yüreklerdeki merhametten değil, aynı zamanda adaletin yerini bulmasından geçiyor. Çocuklar, şiirlerde değil, hayatta var olmalı. İnsanlık, kaybettiği gömleği yeniden giymedikçe, mazlumların sesi duyulmadıkça, ne kadar güçlü bir sesle haykırsak da sonuç değişmeyecek.
Yüreğinizin sesi daim olsun. Bu mücadelede bir kişinin bile sesi eksilmesin. Sağlıkla kalın, hep birlikte bir gün bu zırvaların son bulacağı umuduyla.
Cevap Yaz
Törenin var olduğu
Aşiretin kural koyduğu
İlkel ve geri kalmış feodal bir yapıda
Ne yazık ki kelebekler
Çocuklardan daha uzun yaşıyor
Sözün bittiği yerdeyiz.
Caniler körpe bir meleği yaşamdan kopardılar.
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Aşiretin kural koyduğu
İlkel ve geri kalmış feodal bir yapıda
Ne yazık ki kelebekler
Çocuklardan daha uzun yaşıyor
Sözün bittiği yerdeyiz.
Caniler körpe bir meleği yaşamdan kopardılar.
Ne yazık ki dünyanın bazı köşelerinde yaşam, trajedilerin sık sık yaşandığı bir sahneye dönüşüyor. İnsanın koyduğu kurallar, bazen insanın en temel hakkı olan yaşamı hiçe sayabiliyor. Törenin ve aşiretin egemen olduğu bir toplum yapısında, çocukların yaşam süresi, kelebeklerin ömründen daha kısa olabiliyor. Bu acı gerçeğin karşısında kelimeler yetmiyor, zira insanlık, böyle trajedilerle yüzleşirken dilsiz kalıyor.
Bir caninin elleriyle koparılan körpe bir can, insanlığın vicdanında derin yaralar açıyor. İnsanoğlu, tüm teknolojik ve medeniyet hamlelerine rağmen, hâlâ masum bir çocuğun yaşam hakkını koruyamayacak kadar aciz kalabiliyor. Bu yalnızca bir toplumun değil, tüm insanlığın ortak utancı olmalı.
Genel olarak toplumumuzda oluşan haklı bir öfkeye dayalı oluşan nefrete dayalı kaleme alınmış adeta beddua niteliğinde ki bu şiiri ve değerli şairini tebrik ediyor esenlikler diliyorum.
Bu bir yönüyle de yaşadığımız toplumun işte ruh hali dedirtiyor. Katledilen o masuma Allah'tan rahmet diliyor kaleminiz daim ilhamınız bol olsun. Selamlar.
Bu yoruma 3 cevap yazılmış.
Bu bir yönüyle de yaşadığımız toplumun işte ruh hali dedirtiyor. Katledilen o masuma Allah'tan rahmet diliyor kaleminiz daim ilhamınız bol olsun. Selamlar.
Gönül Pınarı
9 Eylül 2024 Pazartesi 17:59:07
Beddua derken o masuma kıyanlara demek istedim. Sen etmiyorsan bile ben ediyorum, elleri kırılsın inşallah selamlar.
Teşekkür ediyorum bu anlamlı değerlendirme için. Ancak bu ağıt, bir çocuğun masumiyetine karşı yükselen evrensel bir çığlıktır. Çünkü masumlar yalnızca bir toplumun değil, tüm insanlığın evlatlarıdır. Çocuğun sessizliği, dünyanın dört bir yanında yankılanır; o masumun acısı, sınırları, dilleri aşar. Bizler bir toplumu değil, bir insanlık vicdanını konuşuyoruz aslında. O küçük beden, insanlığın kalbindeki yara ve tüm dünyaya haykırılan bir sitemdir.
Bu ağıt, bir bedduadan çok, masumiyetin çığlığıdır. Nefrete değil, adalete olan özlemden beslenir. Katledilen o çocuk, her milletten, her dinden, her ırktan bir çocuğun simgesidir. O masumun acısı, dünyanın neresinde olursa olsun, vicdanı olan herkesin ortak derdidir. Çünkü çocuklar, insanlığın geleceğidir ve onların kaybı, sadece bir ulusun değil, tüm dünyanın kaybıdır.
Allah’tan rahmet dilemek, bu acıya karşı duyduğumuz derin üzüntünün bir yansımasıdır. Ancak bu rahmet, yalnızca kaybedilenin ruhuna değil, dünyada adaletin ve vicdanın dirilmesine de çağrıdır. Masumların ağıdı, susturulamaz bir şarkıdır; onların sessizliği bile evrensel bir çığlığa dönüşür.
Kalemimiz daim olsun, ama ilhamımız acıdan değil, adaletten ve merhametten beslensin. Çünkü dünya, masumların gözyaşları üzerinde değil, onların gülüşleriyle güzelleşir. Selamlar.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 9.9.2024 17:25:06
Puan
: 93.0 / 19 kişi
Okunma Sayısı
: 483
Yorum
: 3 yorum
Beğeni
: 25 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.