Alevlendi coştu içimdeki yangınlarım
Sevgilerim öksüz kaldı yüreğim ise harabe
Çektim ciğerlerime gülüşlerinin tadını
Her attığım adımda çaresizlik gözyaşı var
Aldatılmış duygularım tavan yaptı
Gittiğin şehirlere hakaret ,gecelere sitem ettim Ne serin,ne de ılık bu eylül akşamları
Oysa ki yetiyordu sesin,kokun,öpüşlerin..
Sonunda dokunmamak,sarılamamak olsa bile
Kokunu da getirmiyor bahar rüzgarları
Her sabah gözyaşı döküyor eylül sabahları

Ayrlığın bağlarına kör düğümler atılmış çözemiyorum
Gözyaşlarımı bir türlü çıkaramadım hayatımdan
Sensizliğin sarhoşluğuna yorma bu hallerimi
Bu gece yıldızlara küstüm aya küstüm ben
Ayrılıklar doğurdum nihavend makamında
Aşkın kanununu tahsil ettim kalbimin batısından
İçimde yağmur duasına çıkmış insanlar dolaşıyor
Gam yüklü kervanları yürüyor dudaklarımda
Dertli türküler çaldıkca taş plaklar
Geçmişim acıyor içim yanıyor
Oğlan kıza bir gül alsa adına aşk diyorlar

Kalbimin en doğusunda bir yalan dünya vardı
Bilirim kırılmış kalpleri tamir etmez zaman
Alkol denizine bıraktım kalbimi bir sandal gibi
Ha battı ha batacak
Sonsuzluğu kucaklarım,dilim çözülmez bir türlü
Meşakkat var gönlümde
Labirent gibi çözülmüyor gece
Yok olur hissettiklerim,emanet ettim kendimi eylüle
YEŞİLIRMAK