0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
182
Okunma
sürgün treni 1
sesinde incecik ayrılık kalan,
her gün biraz daha eksilen;
yaprak gözlü bir kadın sonbahar giyiniyor.
eskiyen yaşı bedeninde yaprak, yaprak dökülürken
içini usul, usul kemiren depreşen bir acı
sonbaharın içine işleyen,
kadının nefesinin serinliği tabiatı sarartan
tozlu taşra yollarında ölgün, ölgün sallanan,
üstünde bir sevda’ nın izini taşıyan;
yalnız ve gizemli bir kadın
ruhunun kılcal damarlarına kadar dolu
sevdiği adam sürgün treninde
bir dizenin boğucu gölgesinde,
soğuk bir güneş gibi parlayan
kendi haline terk edilen ıssız bir kadın
kalbinin kapısını aşka mühürleyip kapatmış.
Damar Orhan Özgül
5.0
100% (1)
