0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
33
Okunma
Ercan ortaçlı nın anısına
hal, hatır soran dost un
usulca kapanınca kirpikleri
yaşantımın tüm ışıkları söndü
sonsuz bir sessizliğe kilitli
hapishane duvarı gibiyim
ağır, ağır tığla sabırla örülen
beyaz ipekten ibaretmiş kar
belgırat kapı semtinin üstüne
yağıtlar yakan yangın sesime yağıyor
hızla önümden geçen dost un
gölgeleri duvarda oynaşıyor sanki
tenim kar fırtınasının kurşun yarası
hayatın eşiğinde, yaşam ifadem karardı
damar orhan özgül
5.0
100% (2)
