rihletbir yolculuğa çıkıyoruz Martha. ben ve sukulent abla başımda el emeği mavi bir yazma bu sefer. yanımıza almıyoruz özümüzdeki yabani hayvanı zira uyanıyordu içimizdeki anka kuşu kanadında adın. hani düşürmüştünüz saçlarımı yola yolumuzu kesmişti işlek bir ağaç kahverengi gülüşmeler sarmıştı gözlerimizi iki göğsümün arasında taşıdığım orman hiçbir şeyin hissedilmediği yerden uzanıyordu çocuksu bir çiçekti sığınmak gözlerimizde siyah kalemin vahşi güveni sevmeye çalışıyorduk eskiden olduğu gibi . |
Hep düşünüyorum: bu sığındığımız, nasıl bir dünya?
Derin bir şiir bu, sevgili Nepal
Sağ olasın çok, sevgimle