kavgamın içinde korku
mahalle genişliyor
telaşe memurunun elinde her şey
karşıdan özlüyoruz kimliğimiz yerli yerinde
bir kahkaha demeti. ömür boyu
belime kadar iniyor saçlarım. öyle kudretli
birazdan her şeyi unutacağım
aşkın sefaletini
bir sebebin kapı gıcırtısını
şarkılarda yürüyen platonik ağrılar
ne hoş. ne muzaffer
radyoda yüzümü çalıyor spiker
umarım anneme bölünürüm
babamın yanında
kafam. dünya kadar
güller. gülümsemeler karışık
birazdan yağmur yağmayacak
anlıyorum gökyüzünün altında yatan heyecan verici insanlığımı
duvarlar çatlağını gezdiriyor. iri yarı konuşuyor akibetim
faydanın kibri yok
kahvemin içine ellerin düşüyor
yanında. kavgamın kurabiyesi
hiç duymuyor duyulmuyor
belki de derdimin fesleğeni düşmüştür suya
bilmiyorum.
ikna edemiyorum
sırtıma karışan
kudreti


.