İstanbullum ...
Postacıları bekleme boşuna...
Artık sana iki satır dahi yazmıyorum ... İkide bir bakıp durma telefonuna... Sesini duymamak için seni aramıyorum istanbullum ... Yıkılmaz sandığım umutlarımı yıktın ... Bakmadın göz yaşıma kalbimi ateşe attın ... İki paralık insanlar için sen canını sattın Yapmaman gereken her şeyi yaptın İstanbullum... Hani çok seviyordun beni güya... Bir an görmezsen nefesin kesiliyordu ya ... Unut yüzümü sil hatıraları artık günahınla yaşa Sevgimi haketmiyorsun istanbullum ... Yedi tepeli şehir tanıktır yaptıklarına Boş yere kendini temize çıkarmaya çalışma Düşmanlarım bile hayretle bakıyor yaptıklarına Bana ettiğini düşmanlarım yapmadı İstanbullum ... Hiç ummadığım anda vurdun darbeni... Beklemezdim senden çok şaşırttın beni... Kör bir hançerle delerek sinemi... Seven kalbimi ikiye böldün istanbullum ... Düşmanım olsan umursamazdım asla Vuracaktın madem tam ortasından nişanlasaydın ya Kaderde yazılmamışsa azrail gelmezmiş yanına Sol yanımı kan revan içinde bıraktın İstanbullum ... İlerde bir gün anlarsan eğer suçunu ... Üzülme boş yere dökme inci mercan gözünün suyunu, Sen biliyordun sevdiğin Barut’un huyunu Bizim kitabımızda yarı yolda koymak yazmıyor İstanbullum .... Hiç beklemezdim bunu senden Umudum vardı bizim için gelecek günden Beklemediğim anda ummadığım yerden Vurdun darbeni ... sende vefasız çıktın İstanbullum .... 18.05.2015 BaRuT |