Götürebilseydin gittiğin yere
Ruhum anlatılmaz acılar içinde
Her günüm dünden daha beter artık Derdimi kimselere diyemiyorum Yokluğun dayanılacak gibi değil Sensizlik kör bir hançer gibi oyuyor ciğerimi Baktığım her yüzde sen varsın ... Bu şehir boğuyor beni artık Her köşede bir anın Her hatırlayışta derin bir acın Keşke beni de götürebilseydin gittiğin yere Eskisi gibi şiirler yazardım sana Sana aşkımı başka türlü anlatamazdım ki Tutulurdu dilim lal misali kitlenirdim deniz mavisi gözlerine Yada sosyal medya üzerinden romantik bir parça hediye ederdim Zihninde bizi canlandıran ... Hiç rahatsızlık vermezdim sana İnan varla yok arasında olurdum Bana seni görsem , sesini duysam , varlığını ,nefesini hissetsem yeterdi Yüzüme bakmasan da olurdu , halimi hatırımı sormasan da Sadece yanımda olsan, her tebessümünde gamzelerini görsem yeter Rüzgar saçlarını her dağıttığında kokunu getirirdi ... Hiç yük olmazdım inan sana ... Belki inanmayacaksın amma ... Yaşamak için ekmek gibi , su gibi , nefes gibi muhtacım sana Keşke beni de götürebilseydin gittiğin yere ... Şimdi tek çare çaresizlikle ,içim kan ağlayarak dönmen için yolunu gözlemekte... Ne olur çok bekletme , nefessiz koyma beni... Dön geri ... Dön geri... 03.11.2018 BaRuT |