Nankör Aşk
Her gün düşerim aynı yola,
Adımlarımda senin izlerin, Aşkın tuzak, kalbim senle dolu, Nankör olsan da, ben yine seninim. Gözlerindeki soğuk deniz, Beni boğar, ama yine de severim, Her dalga, her acı hatıra, Kırık kalbimle seni beklerim. Sözlerin yalan, kalbin kayıp, Ama ben sana koşar dururum, Gölgen düşerken peşime, Yalnızlığımda seni bulurum. Ağlayan yıldızlar altında, Bir umut var hala içimde, Nankörlüğünle dolu gecelerde, Seni sevmekten vazgeçemem yine de. Geçmişin acı, hatıralar sancılı, Her köşede senin gülüşün, Bir bahar rüzgarı gibi, Sarıp sarmalar içimdeki hüzünü. Her bakışın bir ok gibi, Kalbime saplanır derinden, Nankör aşkın en derin yanı, Bir yara ki, sarmaktan vazgeçmem. Sensiz geçen her an, bir ömür, Kayıplarla dolu bir hüzün, Ama hala adını fısıldarım, Rüzgar bile söylesin diye, en derinden. Sevgiyle yanarım, nankör yanım, Sana düşkünlüğüm asla bitmez, Biliyorum, bu acı da geçer, Ama kalbimde sevdan, asla silinmez. Zaman geçer, kalbim yanar, Nankörlüğün çiğner beni, Ama aşkın yüreğimde yanar, Bir yangın ki, istemiyor sönmeyi. Belki bir gün, döner sevgim, Bir kıvılcım bulur kalbinde, O zaman anlayacaksın, Nankör olsan da, aşkım yine de seviyorum seni. 16.03.2009 BaRuT |
Şiire şekil veren harf,
can katan anlam,
ruh veren ses seni doğurdu.
B'aşk'a yazdığım mı var?
Ey kendi olan.
Kendinden olan.
Kendine olan.
Uğurlamaya çalıştıkça gelip oturuyor aklınızın dört köşesine değil mi?
Ama yine de
mutlusunuz,
güneş düşmüş kederinize.
Kimsesizliğinizi küçük düşürmeyin
ağzınız, diliniz kurur.
Tebrikler şair