ki içim kırık...gölgeleyip, vedalaşmışken dönüşü yok seslerle - ki içim kırık, ki içimde nice yara- değmeyin, değmeyin akşamın alacası olacaksanız, yaralarıma... savurmuşum yüreği toplanan pazarlarda yoksul eline değmesi umuduyla. yoksulum, çok yoksulum bu sıralar erken inen akşamlarda. gün dönüp bensiz, penceremden kaçarken uzaklara, sigarada kurşun, çayda bomba kokusu. minnettarım kaçak girdiğim düşlere, en çok ben vuruluyor olsam da kan lekeli, beyazı az duvar diplerinde. haberin yok dün gece yine isyan düşleri kurdum. şafak söküyordu, çok yorulmuştum alışmış sevda sözleriyle, kendimce bir devrimin içinde infazımı seyrederken. / arkadaş ! git demelerden sonra insan utanıyor be sert kapanan kapılarla hücre yaratmalardan.../ kendimi koyduğumda eksik kalıyor şiir, anlayın. bir tutam isyan, bir tutam işbirliği. kızıyorum mülksüz dünya peşindeyken aşk deyip, turuncu devrim düşleri kurmalarımdan, ama... 6/8/24 |