![]() sofrada tuz...cem olup sevdiklerinden taşlayacaklar diye yorgun sancağımın direğini, adımı kötüye çıkarttım duyarsan sakın inanma. imrenen kalp taşıyorum sofrada tuz, kinayeli bakışın yokluğuna. ortalığın dağınıklığından anlaşılmıyor mu? sevgili kardeşim. kapım vurulmuyor hala... _ yarın erken kalkacağım. son üç yılı denizin ortasından - işe gidiyorum da... itoğlusu! gece gece bir poşet tavuğu yedirsem de sabah tanımamazlıktan gelmesi çok dokundu be, zoruma gitti doğrusu... - o zamanlar aramızda bir şey yoktu anlamadım valla abi, nasıl olduysa oldu ! hepimize bir parça güneş gerek yine kanayabilsin diye uyuşan yüreklerimiz. - yok, tutsaklığa böylesi meraklısını zor bulursunuz. değil zaman, saatler bile işlemez onda... üç oda, mutfak, salon, hol alo ! sesimi duyan var mı? _ yok. güzel... ona selamımı iletin birkaç bin yıl aramayacağım, beklemesin. şairlik gerçekten başa belaymış kaybettiğin ipini pazarda bulamazsan, valla. en derinimden dışa taşı taşı seni anam ağladı dünya! güldüm, bakmayın sancak dediğime ya kendi içinde düzeni yıkmak için korsan gösterilerin en başındayım ben hala. 12/8/24 |