Huzur evine verilmiş bir babanın evladına yazdığı mısralar ...

Bir zamanlar ben de yaşadım,
Evladım, seninle dolu her anı,
Şimdi sessiz köşemde,
Bir zamanlar sevdiğim yüzlerden uzak, yalnızım.

Bir zamanlar ellerimle kaldırdım seni,
Gözlerimde umut, kalbimde sevda,
Şimdi o eller boş,
Ve gözlerimde sadece eski anıların gölgesi var.

Sana bıraktığım her nasihat,
Bir umutla büyüttüğüm her hayal,
Şimdi sessizlikte kayboldu,
Ve ben yalnız, unutulmuş bir kalpte.

Sana düşen her adımda,
Seninle paylaştığım her sevda,
Gözlerimde bir hüzün,
Ve seninle geçirdiğimiz anların özlemi var.

Bir zamanlar seninle gururlandım,
Şimdi ise adını duyduğumda,
Bir özlem, bir dert,
Kalbimde yankılanan sessiz bir feryat var.

Beni hatırlamanızı istemem,
Sadece bir dua, bir dilek,
İçinizde bir parça olsun,
Geçmişin sessiz izlerini yaşatın, belki.

Ben buradayım, sessiz köşemde,
Kalbim hâlâ sevginizle dolu,
Belki bir gün, bir yerlerde,
Adımı duyarsınız, belki bir anı olurum.

24.02.2022 BaRuT