edebiyat defteriŞiirin hikayesini görmek için tıklayın İlkokula giderken başlamıştı tiyatro ve edebiyata sevgim.Hiç unutamıyorum bir oyunda Ağustos ay’ı olmuştum.Başak ararken her yerde evimin bahçesinde bulmuştum.Çocuktum işte.Hiç hayatında deniz görmeyen biri denizi anlatabilir miydi?
Ağustos ayında açarmış başaklar.Şimdi size oyunu anlatmak istesem bile unuttum sözlerini.Aklımda kalanlar, o sahneye çıkıp o kadar büyük insanların karşısında kelimeleri çocuk kalbiyle anlatabildiğim ve son cümlemin sonunda ayakta alkışlandığımdı.İkinci oyunda ise annesine sevgisini anlatan bir çocuktum.Öyle büyük bir kalp yapmıştım ki,gömleğimin içine sığmadı.Bende ellerimle arkamda sakladım.Yine son söz geldiğinde kalbi çıkarıp SENİ ÇOK SEVİYORUM ANNECİĞİM dediğimi hatırlıyorum. Ben EDEBİYATDEFTERİ sitesine,bir arkadaşımın tavsiyesiyle geldim.Şiir okumayı çok seven bir insanım.Çok güzel insanlar var bu sitede.Aslında her insan güzeldir amma velakin bazıları onu çıkarmak istemez kalabalığa. Forum sayfasında bu sitede şiirlerine hayranlık duyduğum insanların toplantılara katıldığını gördüm.Aslında toplantıları hep duyuyordum ama nerde ve ne zaman olduklarını biraz geç öğrendim.resimleride vardı arkadaşların.herkesi yeni halleriyle bedenen görmüş oldum.Ama beni üzen ve dikkatimi çeken olay şuydu. Sitede en önde gelen şahısların buluşması gibiydi.Herkese açık olduğunu biliyorum fakat benim gibi haberi olmayan birçok arkadaşım olduğuna da eminim.Yaptığımın kıskançlık olarak algılanması beni çok üzer açıkcası.Edebiyat defteri benim için herhangi bir net sayfasından daha farklıydı.Fikirlerimin çatıştığı insanlar olsa dahi, ailem gibi gördüm açıkcası.İnsanlar idealleri için yaşarlar.Amaçsız olanlar hayatın karanlığında kalmaya mahkümdurlar. Grup olayları bana hep ters gelmiştir.Baktım ki bana ters olanlar bu sitede yaptığım şeyler haline gelmiş.Silkelendim şöyle bir.Aynanın karşısında yaparım hep öz eleştirilerimi.Ve tanımadım aynaya akseden kendimi.Stedeki arkadaşlar ve dostlarım tarafından yanlış anlaşılmamak adına tekrarlıyorum.Site yöneticisi dahil,sitenin en iyi şairlerinin aile gibi olduklarını gördüm.Kendimi fazlalık ve gereksiz hissettim açıkcası. Sayn Ansızın’ın Kyrie hanımefendinin bir yazısına yorum yazan biriyle ilgili söyledikleri dikkatimi çekti.Bu arkadaş daha önce kaydı silinmiş fakat bir dostunun ricasıyla kaydı geri iade edilmiş.Galiba yine yanlış yapmış ve tekrar silinmiş site yöneticimiz tarafından.İşte o an bitti benim aile olarak gördüğüm Edebiyat defteri.Toplantılarda ise üye olan herkese bir davet mesajı gönderilmeliydi bence.o kadar zor olmasa gerek sevgili Ansızın. Aile birlik içindeyken Aile bölünmediği zaman Aile herkese eşit olduğu zaman Aile sevmeyi bildiği kadar gösterebildiği sürece güçlüdür. Ve ben ailemin dışındaysam burda kalmanın daha fazla bir anlamı olmadığını düşündüm. Tüm şiir severlere saygılarımı sunarım inanın sizlerle olmak bu zaman zarfında benim için bir onurdu. Saygılarımla Şiiir kanburu:(( Al yanıma koydum seni Eylül’ü hiç sevmedim Bir demet çiçek Al yanıma koydum seni harflerimi kapattım kara kale/mim/in zindanlarına masam, kağıtlarım olduğu yerde kalsın içime düşen ağrı geçerse birgün masumiyetine inanılırsa kelimelerimin tutar elllerimi, küskün düşlerim. politikanın doğrucu davutluğunu almasan üstüne sözün dinlenmez ya, söylediklerin kime? aynalarda adamlığıma bakıp utanırım her gece. meotik fikirlerine son vermelisin dost bildiklerine yol vermelisin en iyisi Makyavel sen buralardan gitmelisin vahalarda kalsın EDEBİYAT DEFTERİ... varlığım! hayat rayların üzerinden geçerek trenlere binmek olsa gerek gideceğin istikamette hükümsüz gecelerin beyaz yıldızlarında asılı kalmak Güneş’in doğuşuna aldanıp ölmek her an varolduğunu ispata çalışarak! |
Lütfen şifrenizi bundan sonra kimse ile paylaşmayınız.
Çalışmalarınızda kolaylıklar diliyorum
Sevgilerimizle