BENSİZLİK
Papatyam!
Bir gün bensizlik çalar kapını Benli rüyalar görür ve hayalimle avunursun Sanma ki yalanlar içinde Ben gibi bir aşığı bulursun Artık boş ver her şeyi Bu dünya yalan, aşk yalan Bir serapmış gördüğüm Şimdi bitti ve ben gözlerimi açtım Aslında bu gönül, aşk kapısıydı Ama sen açmasını bilmedin Hâlbuki bu kapı sana kilitli değildi Ağır geldi sevgisizliğin ama yıllarca taşıdım Sırf sen diye Çünkü seni gerçekten çok sevmiştim Ben sana güvendim, her şeyimi verdim Ama iki gönül bir olmayınca Ne aşk, ne sevgi, ne de mutluluk olurmuş Bunu geçte olsa anladım İçim cam kırıkları gibi bin bir parça Artık ne yapsan da eskisi gibi olmaz Yüreğimdeki sevgiyi ellerinle söküp attın Kimse değil bunu sen yaptın Anladın mı, sadece sen yaptın! |