YALNIZLAR RIHTIMINDAYIM
Papatyam!
Buz mavisi, soğuk bir sabaha gözlerimi açtım Sanki hafızam boşalmış Adımı bile hatırlamıyor gibiyim Belki de hatırlamamak en iyisi Biliyorum ki hatırlayacağım her şey Bana acıdan başka bir şey vermeyecek Sen gidince sanki dünya başıma yıkıldı Tek kelime ile anlatmak gerekirse, hissettiğim buydu Pişman mıyım, evet pişmanım hem de çok Şimdi ise hayat yolunda rotasını kaybetmiş bir gemi gibiyim Dalgalar bir o yana bir bu yana savurup duruyor Her dalga bir parça koparıyor bedenimden En sonunda da param parça olarak karaya vurdum Şimdi de burada, yalnızlar rıhtımındayım Elimde ise dibini bulmuş bir şişe ve sensizlik… |