KARA OLAN ELMAS
Karanlıklarının dibinde bir ateş vardı
O közü ne zaman isterse o söndürürdü Başlamış, benim derinliklerimde o vardı Elinde bir demir harlamaya çalışıyor Kömür bol, çevirecek ateşe ramak vardı Madenlerde bir o vardı çalışanları kovdu Boştu içerisi elması bulma fikri ona vardı Kazma vuruldu kürek karıldı Elması gözle görmeden inanışına vardı O’nun sahibi vardı... Bulduğu elmastı fakat simsiyahtı Temizlese de olmuyor içi kararmıştı Meğerse karanlıktan oluşmuştu Sevgiyi tatmadan aşksızlığa varmıştı Derinliklerimde aşkı ona anlamıştım Kara olan karanlıktan doğan bir elmas.. Onunla muhabbete başlamıştım Bana anlattıklarına rastladığımı sanmıştım Duyduklarım bana, ben gönlüme şaşırmıştım Meğerse Aşkı tariflemiştim, Meğerse ben aşık değilmişim... hЯ. |