algı/ narbu kader denen alfabeyi sen yaza bilseydin seni seven ömre sövermiydi kalemin mesela hangi şehir olurdum sana dokunacak kadar uzak rüzgarım nerden esip değmeliydi tenine kaç uyku bağışlardın rüyasına daldığım ay gözlerini düşlemeye.. kader olsaydın yazılan anlamsız kelimelerden tükenmiş uzun cümlelere yorgun merhabadan eksik; yalanı olurmuyduk bu masalın, yananı; kalpde sevdanın.. karan Z/ aman ( sız ) |