AFFETTİMSağıma soluma baktığımda orada olmayışını affettim. Gecenin bir yarısı sana gelmek isteyipte Suratıma kapattığın kapıları çalamayışımı affettim. Beni içeri almadığın kalbini de affettim. Sonsuz şefkatime karşı olan tüm vicdansızlığını da affettim. Sensiz olmaz dediğim gecelerin sabahına olmayışlarını da affettim. Sensiz olmaz ama oluyormuş. Hayat devam ediyormuş ama İçinde hep bir şeyler eksik devam ediyormuş. Teşekkürler bunu bana sancılı bir şekilde öğrettiğin için. Affetmesem ölürdüm kahrından ama affettim... |