RUHUMUN SIZI SIBir bebeğin ağlaması gibiydi ruhum. Canı yanmış ama neye ağladığını bilmeyecek kadar mahsun ve çaresiz, Bir bebek gibi belki acıkmıştı belki de uykusu gelmişti Bir annenin iyi geldiği gibi susturabilen yoktu ruhumu Neydi peki ruhumun sızısı ? Gözlerime vurduğu yorugunluk uykusuzluk muydu Yoksa derinlerde aradığı mutluluğu bulamayan sönük bi ışık mı Neydi peki ruhumun sızısı ? Ağzımdaki kuruluk susuzluk muydu Yoksa dile getiremediğim kelimelerden yoksun boş bi tren garı mı? Neydi peki ruhumun sızısı Duymayan kulaklarım sağır mıydı yoksa Duymak istediği güzel kelimelerden uzak kalmış bi kara çukur mu Ölmeden ölmek Budur işte Bedende sızlayan bi ruhla boş bi beden arasında ne fark var ki AŞIRI SOLCUDUR AŞK. BU YÜZDEN İNSANLARIN SOLUNA HEDEF ALIR VE AŞK BU KADAR SOLCUYKEN İÇİNDEN SAĞ ÇIKMAK İMKANSIZ |
en güzel duygularla yazılmış
en güzel kalbi resimlerle çizilmiş
en güzel kelimelerle süslenmiş
çok güzel bir eser olmuş
tebrik ederim
selamlar saygılar