MEZOPOTAMYAMNe zaman gözümü kapatsam Mezopotanyamın rengi düşer hayalime Seni andıran topraklarımın Eşsizsiz güzellikleri canlanır gözlerimde Yazı, kışı Hele ki ilkbaharı ve sonbaharı Tabiatın canlılığı öz benliğimde yeşerten Bir yaşam tomurcuğundan sonra Hüzün yağmurlarıyla düşen Yapraklar misali Ne zaman gözlerimi kapatsam Mezopotanyamın hasreti düşer gönlüme Tıpkı sana olan hasretim gibi Yakarcasına bir hasret Bir özgürlük sevdası gibi Her gün, her gece durmadan arzuladığım Yaşamın, varlığının hakikati gibi Ne zaman gözlerimi kapatsam Mezopotanyamın kokusu alır benden beni Tıpkı senin beni benden aldığın gibi Bir korku ki Yaşam hüçrelerimi besleyen Damarlarımda akan kanı canladıran Ne zaman gözlerimi kapatsam Mezopotanyamın sıcağı düşer yüreğime Senin sıcaklığını andırırcasına O sıcaklık ki topraklarda tomurcuklar yeşetirken Güneşin sadakatini, çömertliğini gösteren Ne zaman gözlerimi kapatsam Bir parcamı görüyorum Seni, mezopotanyamı Yaşam kaynağımı Vatanımı, toprağımı En önemlisi de yeşeren nadide çiçeğimi Seni, seni görüyorum |
*** MEZOPOTAMYAM *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...