Çiçeğinden Vazgeçmiş BaharlarGözlerimdeki iltihaplanmış geçmişi Tırnaklarımın arasında yapışmış kinimi Ağzımın kenarından sarkan şeytanı sözleri Sök al içimden tanrım Artık benimle bıraktığın bu beni daha fazla taşıyamıyorum Bir yalana ortak olmuş gibi yaşıyorum bu hayatı Eğreti kaldığım her gün için tüm insanlığa bedel ödetiyor gibi hissediyorum Sanki içimde her gün bir bebeği piç Bir gülüşü kimsesiz Bir sevişmeyi bedensiz bırakmış gibi kendimden utanıyorum Ağlıyorum kimsesiz Gidecek yerlerimi Sığınacak limanlarımı Söyleyecek sözlerimi elimden almışsın gibi tepkisiz yaşıyorum Bu neyin öfkesi Hangi günahın ödenmez bedeli Acizliğin karşılığına denk gelen aklımla Bu acımasız intikam gösterisinin nedenini anlamıyorum Söylesene bilmek istiyorum Gözlerime yapışan Gözlerime yakıştırdığın bu hüznü taşımak dışında ben bir hiç miyim Gözümden düştükçe Dışına çıkıyorum sınırların Zihnimde karıncalaşmış şehirler kuruyorum ‘Terki diyar’ koyuyorum adını Gitmeler’i için Tanrı’lara büyük adaklar adıyorum Kaybedecek ve ardından hasret duyulacak hiçbir his bırakmıyorum içimde Hatırlamanın lanetini kaldırıp Kışın geçmesini özlemle bekleyen baharlarıma Unutmanın hafifliğini giydiriyorum Keşkelerimi Belkilerimi Acabalarımı bile Layık olduğu yere Cehennemin dibine gömüyorum Elden gelen şeylerin ele gelmeyeceğini anladım ya Özgürlüğe giden o yolu -Seve seve- Bir hiç olmakla ödüyorum Farkındayım Farkındasın Bana sakın kızma Düşmanlığım sana değil biliyorsun Ben sadece Kendimi düşman gibi gören simsiyah bir ruhla donatılmış olmaya katlanamıyorum Vazgeçtim kabul Belki de olmayan sesler duyuyorum başkalarına göre Ama Çanlar benim için çalıyor bu defa hissediyorum İçimde kalan gurur kırıntıları da bitmeden Artık gitme zamanı geldi sürekli itelendiğim bu yerden Neyseki Kötü de olsa gidecek bir yerim var İyi ki vakit dolmadan kendime gitmeler için bir şehir kurdum Farkındayım Tarlasına kuş konmaz Bacalarında dumanlar tütmez Acının geçici Varlığın öylesine olduğu bir şehir bu şehir Hatta Kuş seslerinin olmadığı bir gökyüzünün altında Yatağım yalnız Uykularım arsız Umutlarım mezarsız kalacak ama En azından sabah olunca neyi özlediğimi hatırlamayacağım y... |