Boşlukdilimde kabaran susku içimde kulaç atan monologlarla nicedir yarış halinde neyse ki - bir tesadüf sonucu - Pedro Almodovar yetişiyor imdadım pür telaş gözlerimi saymazsak suspus olmaktan hoşnut artık hem içim hem de dışım sükunetin şiirsel akışındayım bir başka düş sarmalında şeridin iskeletiyle kaynaşıyor ruhumun damarları oysa zamanın akışıyla ifade arasına sıkışan kalbim koca bir çelişkinin somut örneği zamanın alacasında ufalanan varlığımın hummalı fizyolojisi neden savuruyor havaya kendi gramatiğini? ah, bu kapkara boşluk kaybolmamak şimdi ne mümkün ... bari sen bul beni, sevgili tanrı ger upuzun kollarını hadi bul bul bulabilirsen... H. Korkmaz, (!) 2022 Sthlm |