Okuduğunuz şiir 10.5.2014 tarihinde günün şiiri olarak seçilmiştir.
Deniz Uzuner
Tükenmeden Ruhum Öpsen Anne
ah anne gurbetin şımarık yalnızlığına nikahladığın kahrolası günden beri ahraz dilimde yasaklı bir sözcüksün sen ne zaman adının yanına bir çentik atsam yağar hüznün en çilekeş yağmurları işte o anda bile en güzeli ne biliyor musun? sıyrılırım körkütük isyanlarımdan ılıman ılıman esen ninnilere hasret ağzı süt kokan çocuk olurum yeniden sığınırım kutsanmış yüreğinin eşiğine gizlice bilirim ki sadece o yürek yarar hüznün koskocaman ablukalarını kucaklar bütün varoş hiçliğimi giyotini umutlarımın kanatlarına geçirmeden önce sımsıcak kainat dolusu bir gülüş ısmarlar...
ah anne bazı geceler aşarım parmak uçlarımla mayın dolu patlamaya meyilli mesafeleri sımsıkı sarılırım döşünün sadakatine buğday başağı ağlak saçlarımı okşarken baştan aşağı boyanırım gül kokulu nefesine deşerim göğün parçalı bulutlu yüzünü bak annemle aynı maviliği kucaklıyoruz derim bütün samanyolu kıskanır bizi kayar yıldızlar bölük bölük küser çocuk bakışlı aydede olsun sakın üzülme anne gönül ışığın yeter bana bilirim ki o ışık gecegündüzgüneşim mülteci karanlığı senin gözlerinle delişimdir...
ah anne inişli çıkışlı meymenetsiz bu yollarda çok yoruldum bahara yelken açan yamacında soluklansam azıcık yarım asrı devirmiş ayaklarının cennetine alsan terlikler uçuşsa kanı çekilen uzuvlarımda yediveren gönül kuşağını bağışlasan eskisi gibi sadece dizlerim kanasa sabun kaçtığında yansa gözlerim lime lime ağıt yakmasa ciğerlerim silsen acılarımı pamuk ellerinle yaralarımdan öpsen dua yağdıran dudaklarınla tükenmeden ruhum son bir kez daha öpsen öpsen ya anne...
-biliyor musun anne büyüdükçe eziliyor avare kimsesizliğim çoğalıyorum bölünerek en çok da hala çocuk kalan yerlerim ağrıyor ağrıyor anne-
ah anne çaresiz kaldığımda kahrediyor kötürümlüğüm derbeder coğrafyamı kavuşturuyorum karnında inadına tutunuyorum senli şafaklara utanmıyorum sefil üryanlığımdan kat kat giyiniyorum şefkatini senin göbek bağına bağlı olmak ne güzel kokun dokunuşun sesin ellerin yıkıyor içimin berduş ayazını yerle bir ediyor kadeh kadeh acıyı...
ah anne bir çırpıda yık asılsız tabuları iliştir hükmünü kader taşıma defnet zehir zemberek kederimi geriye kalan yıkıntısız beni dokuz ay on gün değil taşı bir ömür boyu zulanda sana kurban olurum canım annem
...geldiğimde önce babamın mezarına gidelim toprak bedeni sulansın kelepçeli ellerimle payıma düşen ölüme sahip çıkmadan daha fazla kanatmadan çocukluğumu al beni mahpusluğuna sahte yüzlü yarınlara bir daha doğurma beni doğurma anne doğurma!!!
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Tükenmeden Ruhum Öpsen Anne şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Tükenmeden Ruhum Öpsen Anne şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Yüreğim kaç sefer gözlerimin ucuna geldi tuttum Herkesin annesi ölür bir gün çocuk dedim kendime Öyle korktumki bu fikirden canım annem. Ağlatacaksın beni belli, yüreğim dolup duruyor. Sen niye böyle yazıyorsun kardeşim yüreğinden tuttum yeter ağlama.
gidilecek tarafından 11/24/2014 8:35:22 AM zamanında düzenlenmiştir.
ŞİİRİN SIMSICAK ANNE SEVGİSİ İLE DOLU.FARKLI SÖYLEYİŞLERİNE NE ÇOK YAKIŞMIŞ SESLENDİRMEDE. MAŞALLAH YÜREĞİNE,KALEMİNE.GELECEĞİN ADI ANILACAK ŞAİRLERİNDENSİN DİYE GEÇTİ İÇİMDEN.EMEKLİ OLMADAN ÖNCE ŞİİR GECELERİ DÜZENLERDİM OKULLARDA.ŞİİR GECESİ DÜZENLEYİP SENİN ŞİİRİNİ OKUTMAK GELDİ İÇİMDEN.KUTLUYORUM.ÖZÜR DİLERİM DAHA ÖNCE OKUMADIĞIM İÇİN.CAN YENİ VE GÜZEL ŞİİRLERİNİ BEKLİYORUZ.SAYGILARIMLA EFENDİM.
Bir kurgudan ibaret olamaz, mutlak ihtimalle bu şiiri yazdıran gönül bu temanın öznesi. Hangi yürek yaşamadan böyle bir hisse meyleder ki? Kısacası şairenin yürek sesi, yürek sesi ki bu kadar gür ve lezzetli çıkmış. Şiirdeki lirizme kapılmamak elde değil. Yürekten kutluyorum şaire. Bu şiiri okumama vesile olan Deniz (gabi) arkadaşıma, kadim dostuma da teşekkür ediyorum. Saygı ve selamlarımla...
Ah Nagihan ah Deniz bir olup ağlatıyorsunuz beni.İnsan hüzünden bu kadar mı keyif alır.Bir şiir bu kadar mı etkileyici olur.Bu nasıl bir lezzettir ruhu terketmeyen.Başka bir şey bu,bir başka şiir.Tarifsiz bir his.
Muhtesemsin sevgili Nagihan ve şanslı olan benim ki bu kadar müthiş bir şiiri okuma keyfine vardim,varıyorum.Güzel yüregine hüzün sadece şiir yazacagın zamanlar uğrasın ve sonra hızla uzaklaşsın oradan:-) Sevgilerimle.
Şiirimi günün şiiri seçen Edebiyat Defteri Seçki Kurulu üyelerine çok teşekkür ediyorum ...Ayrıca yorum yapan,beğeni listesine alan arkadaşlarıma sonsuz tşklerimi ve şükranlarımı sunuyorum...sağ olun varolun efendim..saygılarımla...
ah anne inişli çıkışlı meymenetsiz bu yollarda çok yoruldum bahara yelken açan yamacında soluklansam azıcık yarım asrı devirmiş ayaklarının cennetine alsan terlikler uçuşsa kanı çekilen uzuvlarımda yediveren gönül kuşağını bağışlasan eskisi gibi sadece dizlerim kanasa sabun kaçtığında yansa gözlerim lime lime ağıt yakmasa ciğerlerim silsen acılarımı pamuk ellerinle yaralarımdan öpsen dua yağdıran dudaklarınla tükenmeden ruhum son bir kez daha öpsen öpsen ya anne...
merhaba şiirlerini okuyorum elimden geldiği kadar yorum yazıyorum sevgi saygı benden size gelsin Tebrikler güzel şiir anlatımı şiir akışı vede okunuşu okyucusunu yormayan oldukca etkileyici bir paylaşım olmuş başarılayın devamını dilerim
-biliyor musun anne büyüdükçe eziliyor avare kimsesizliğim çoğalıyorum bölünerek en çok da hâlâ çocuk kalan yerlerim ağrıyor ağrıyor anne-
--
ANNE
hüznün damlalarıdır sevgime yağan dolduğunda çatırdayan kalbim uçurum yarıklarıyla dilim dilim kesilmekte gözbebeklerim sarkarak toza bulanan işte o zaman ışığına dolanıp düşlerinin göğsüne yatardım karışık sesinle kanat çırpardı sesim elllerine erir karışırdım ıslaklığına eğirmek isterdim kestane saçlarını iğle saçlarıma zorlu anlarımda çıkıp gelirdin hep yanıma eziyetle yürüdüğün yeter dökünüyorum yorgunluğunu bedenime sarnıçlarda yağmurlar dinlenirken senin için anne, gül et beni kederine
Kaan İNCE -------------------------------------
Sevgili Şair,
Şiiriniz, aklıma "anne, gül et beni kederine" diyerek, gencecik yaşta bir otel odasından kendini boşluğa bırakıp canına kıyan Kaan İnce'yi de düşürdü. Yattığı yerler şiir olsun. Babanızın da...
ah anne bazı geceler aşarım parmak uçlarımla mayın dolu patlamaya meyilli mesafeleri sımsıkı sarılırım döşünün sadakatine buğday başağı ağlak saçlarımı okşarken baştan aşağı boyanırım gül kokulu nefesine deşerim göğün parçalı bulutlu yüzünü bak annemle aynı maviliği kucaklıyoruz derim bütün samanyolu kıskanır bizi kayar yıldızlar bölük bölük küser çocuk bakışlı aydede olsun sakın üzülme anne gönül ışığın yeter bana bilirim ki o ışık gece gündüz güneşim mülteci karanlığı senin gözlerinle
Günn önemine ve anlamına yakışmış muhteşem bir şiirdi.Hele söz konusu elleri öpülesi anneler olunca bir başka olmuş dizeler inciler dökülmüş güzel kaleminden .yorumda hakkıyla yapılmış.aşaiiri yorumu alkışlarımla tebrik ediyorum.
Şiirin benim için bir klasik(herkes için de böyle olmalı) açıkçası bu şiirden sonra başka şiir okuyasım yok,tatsız ve eksik geliyorlar. yani tabii ki dinliyorum hem de her defasında aynı tarifsiz keyifle:) mesajın geldiğinde bu güzel şiiri başka yerde de değerlendirdiğini haber veriyorsun zannettim. bu şiir dinlenmez mi ya:))
Bu şiirden uzak duramıyorum zaten..her gün gelip bir kaç kez okuyor ve dinliyorum..ruhumun gıdası oldu:) ama lütfen daha büyük kitlelere ulaştırın bu şiiri..bu zevki herkes tatmalı,bu hüzünde herkes yüzmeli ..defterin arşivinde kalmasın lütfen..sevgilerimle.
Bu güzel şiir, küçük bir çocuğun bir şeyden korktuğunda veya zorda kaldığında anneee diye bağırmasını hatırlattı. Anneye sesleniş çok güzeldi; tebrik ediyorum.
Öylesine özlediğimi hisediyorum ki...ama ulaşamayacağım bir yerde annem:( okgüzel duygu doluydu şiiriniz şairem yorum ve şiir için her iki can yüreğide kutlarım.
ah anne bazı geceler aşarım parmak uçlarımla mayın dolu patlamaya meyilli mesafeleri sımsıkı sarılırım döşünün sadakatine buğday başağı ağlak saçlarımı okşarken baştan aşağı boyanırım gül kokulu nefesine deşerim göğün parçalı bulutlu yüzünü bak annemle aynı maviliği kucaklıyoruz derim bütün samanyolu kıskanır bizi kayar yıldızlar bölük bölük küser çocuk bakışlı aydede olsun sakın üzülme anne gönül ışığın yeter bana bilirim ki o ışık gece gündüz güneşim mülteci karanlığı senin gözlerinle delişimdir...
kalemine yüreğine sağlık harika olmuş sevgiyle kaleminiz daim olsun
'biyolojik olarak anne olan mı emek verip büyüten mi anne buda ayrı bir soru Anne olamayıpta evlat yetişteren annelerin anneler gününü kutluyorum özellikle güzel şiirini yorumu alkışlıyorum anne şiirleri her zaman canımı yakmıştır pazar günlerini sevemedim sevemiyecegim sayfandan hüzüle ayrılıyorum öpüyorum yüreginden...
Analık nedir Annem?” derdim de anacığıma; “Ben ol da bil” derdi Mevlânaca..
Ben ol da bil! “Sen” oldum annem bak!.. “Sen” oldum ve bildim neymiş bu işin yürekcesi..
Hani “Köpekler bile “ana” olmasın” derdin ya hep, o ızdıraplı yüreğinle, o engin şefkatinle.. Anlamazdık o zaman biz zamâneler..
“Zor kızım, çok zor analık” derdin ardından derin bir iç çekişle.. Zormuş anam.. Ana olmak “Hiç” ken “Hep” olmakmış meğer.. Çoğalmakmış durmadan..
Dünyaya meydan okumak, mazi ve istikbâli sırtlamak, pervâsız bir gözü karalıkmış.. Zormuş Annem.. Olduk, gördük, bildik bak..
Ana olmak meğer;
Kor ateşlerde üşümesi, kara kışlarda buz kesmesiymiş yüreğin..
Hep; “Ben!” derken, Artık; “O”, “İllâ O!” demesiymiş.. Hiç varmayacağı kapıları çalması, hiç ederek ömrünü, adanmasıymış..
Hiç kızmaması yüreğin, almayı hiç düşünmeden hep vermesiymiş..
Hep sarıp-sarmalaması, hiç hesap sormadan, hep dost hep yâr olmasıymış.. Zormuş Anam.. Meğer ölümüne bir kara sevdaymış analık.. Olduk, gördük, bildik bak..
Okudum, Okudum, Ve yine okudum. Dikkatlice okudum… Tüm noktalamalarını dahi deşifre ettim. Galiba bitti, diyecektim, Birden içim de bir gök gürledi ! Şiirin tam bittiği yerden ucuna “Ben” eklendi Yorumsal dumanlarım nüksetti “Ana” dendiği zaman hep öyle “Ben” eklenirdi Şiir tüte tüte “Ben” de devam edip gitti ! İçimin o yanı dolu şimdi Duydum alevsi sesler de ki ben beni !... Tekrar “Ana” diye içim uzun bir ah çekti !...
Kapattım size ait yürek gözünü ama, Şiir bitti ben bitmemiştim daha Şiirinizin izinden devam ediyordum hala Buzdan bir kalıp gibiydim adeta ? Meğer kendimi şiirinizde unutup kala kalmışım orada...
Onu, Yani kendimi sürükleyerek penceremin önüne aldım Belki de daha fazla dayanamadım, Belki de Annesizliğimin gerçeğnden kaçtım ? Gerçeklerin acı yanlarına çünkü ben “Sıfır” sabırdım...
Birden çok, Hatta binlerce yaşamdır sanki ATA'sızdım Sizin, o harika “Anne” duygularınızdan yola çıkıp, Sonun da ta bana değin uzandım…
Ve daldım; Hava çok bozuktu, Bir müddet öyle kaldım. Dışım da mı, gözlerim de mi ? Nerelerde yağmur yağıyordu, Bir türlü anlayamadım…
Mutluluklar dilerim ! Şiir’li acı kahveniz için teşekkür ederim !!!
Onatça tarafından 5/11/2014 4:30:47 PM zamanında düzenlenmiştir.
-biliyor musun anne büyüdükçe eziliyor avare kimsesizliğim çoğalıyorum bölünerek en çok da hala çocuk kalan yerlerim ağrıyor ağrıyor anne-
merhaba şiire can veren güzel insan tebrikler Deniz hanımın da yüreğine sağlık çok güzel bir şiirdi güne ve günüme düşen yürek sesiniz hiç kısılmasın hep çocuk hep anne sıcaklığında kal saygılar şiire ve yoruma sonsuz başarılar
her anne şiiri aslında kusursuz ve riyasız bir sığınıştır turna kanadındaki türküye. kurgusu, abartısız imgeleri ve bütünlüğü ile şiirdi. seslendirme bir o kadar içten ve duru. dinleyip sustum. eyvallah iki güzel yüreğe...
Günün,ay'ın,yılın değil ömrümün şiiri bu...okudukça okuyasım gelen ve her defasında canımın içinden geçen bir şiir.. Şair bilir misin bu şiir annesi olmayan koskoca bir insanı devirir çocuk gibi..yüreği avucuna alan ve tatlı tatlı sıkan ve buna rağmen tekrar ama tekrar okunan bir başka tiryakilik yaratıyor..yüreğinize hayran oldum..kaleminizden öpüyorum saygıyla.
...geldiğimde önce babamın mezarına gidelim toprak bedeni sulansın kelepçeli ellerimle payıma düşen ölüme sahip çıkmadan daha fazla kanatmadan çocukluğumu al beni mahpusluğuna sahte yüzlü yarınlara bir daha doğurma beni doğurma anne doğurma!!!
ah gurbetin sızılı gelini, ah yüreğime anne feryadı ile solumun yine nefesini kesen yanı gözlerimi heba ediyorum yüreğimi sıkıyorum sen gibi uzağımıza düşenlere kader diyelim be can mevlam neylerse güzel eyler unutma!
her kışın baharına her karanlığın aydınlığına çıkaran mevla bir vuslata bin dua ile götürür çaresiz kullarını anne için! kayıpların için geleceğin için sol yanın için şimdi dua zamanı hadi aç semaya kimsesiz avuçlarını gözyaşlarını akıtırken feryadın aklından geçen olsun hep...
mevlam saglık huzur yollasın yüreğine
şiirde yorumda ben biraz daha kalayım sonra sil gözlerimi dualı ellerinle emi :(
Anneler Günü geldiğinde en içten kutlamayı annelerin kızları yaparlar; çünkü bir kısmı ya bizzat annedir, ya da anne adayıdır. Erkek çocukları da kutlar annelerinin gününü elbette...
Ses ve sözün birleştiği yerden o kadar güzel, o kadar içten bir anneye ithaf şiiri ortaya çıkmış ki...oku ve dinle...bir hüzün deryasında kulaç atar gibi...Tüm annelerin gününü kutlarken, Tebrik ve saygılarımı iletiyorum...Nicelerine
tebrik ediyorum seni
nice şiirlere