Haramiler Cumhuriyetisonbaharın ürküten serinliğinde gamlı baykuşlar tüner çatılardaki kuytuya, oluklardan yol bulur yağmur, sızıyorken kerpiçleri eskimiş ihtiyar gecekondulara yalnızlığın bahanesi yok diyorken gece bültenleri gürültüsüz bir çocuğu düşün, ki sütsüz bırakılmış bulgur kavururken, şilebezinden entarisi olmayan anneleri veyahut adımları en başından korsan sayılmış işçiler ki zeytindalı taşıyorken öğrenmiştik ağlamayı, hayal kurduğumuz şehirlerin gül tufanlı patikalarında payımıza hile düştü, olmaz olsun demeyi ihmal etmemişti Menderes Samancılar proleryatist şiirler aracılığıyla kuralsız olmalı diyorduk Eylüller, ve bütün hasretlikler mahpus edilmeliydi haramiler Cumhuriyetin-de ceylanları vurulmamış ormanları sevdik aykarartılı ırmakların direngeç nilüferlerini, ve bütün direnişlerimiz kar altındayken, belki hiç ölmeden fakat ölürken özlemeyi sever gibiydik ..... Yalçın Gözetelik |
saygılar.
şiir kanburu:((