Uçurtma Kanadına Takılan Özlem Öfkesi
kanadı yırtık uçurtmaların
göğünde sallanan sesim kör olası uçurumun beşiğinde sallandırıyor nefesi kesilen ruhumu sanrılar uyanıyor sedef oymalı aynaların çekingen yüzünde bir rumel edasıyla kıvırıyor taştan oyma kederleri içim titriyor dudaklarımın kan kızılında pudralıyorum geceyi güzelleşiyor çirkinleşen aşklarım sazımın tellerine dolanıyor lüle lüle kırgın saçlarım çığırıyor feryadını hevesi kaçmış yolculukların ardından uçuk çıkan günlere inat kanatlanıyor kamburumda ki yara şimdi herkes sussun kırpıntılar yerleştiriyorum sesinin yabancı tonuna |