varlığın hükmünde yokluk yaşamak

onun mabedinde zerreyim
mantığımın küçüklüğüne yemin ederim

o akıl sahibiy di yedi günde doldu kıta herşeyden eksik yoktu
arayan bulurdu sadece kazmak için değildi toprak
her bir hüçrede vardı
dağların sırrına inen onu görmek için
uyanmızdı

o lutufun binlerce renkte olduğunu gösterdi geceyi örttü üstüne
sabahın her ışığında canlılığın yapı taşını gösterdi adem olana


o göklerin yedi katında işledi ince ince
bir kuyumcu gibi gerceği gösterdi
bu alemden ayrılmanın yok olusunu dipsiz çukurların saman yolunda
ve bir bire benzeyen gezegenlerin sadece bu alemde nefes olduğunu hissetti ve bu ayın karanlık tarafına inenler baska canlıları gördü

bu alem hep gizdir onun rahmeti üzerine yağan yağmurun bereti ve o ilk kar tanesine nurunu ispatladı
o varlığı yoklukta yaşattı
maşallah.



var eden hakkı dağıtmış ise görmeyen göz neylesin tanımayan yürek bilmiyorsa affetsin düşünmeyen akıl neylesin.

zordur onu bilmek onu düşünmemek ise kolaydır insana.