Gönlümün Prensesi
Şimdi kavgasız anlatacağım kimse yok
Gecenin ayazın da sokak sokak, Dolaşmakta yok anlatacağım kimse yok. Tüm hasretiliğimi günlerin yorgunluğunu. Şimdi ellerine dokunur gibi oluyorum. Yanıyor ellerim sensizliğin dağlıyor tenimi. Dağılıyor hüzünler bak mutluluk ileride. Aşkınla papatyaları toplayıp, Yüreğimi ay misali uzatıyorum sana tut. Herşey vaktini bekliyormuş bak. Aramızda ki kirli sisler yok oluyor. Gözbebeklerinin pırıltısını görüyorum artık. Mesafelerden öpüşünü tadamıyorum ama, Rüzgarın taşıdığı o kokuna hayranım. Olur ya gelirsin diye gökteki maviyi toplayıp, Uzak bir şehrin deniz kuytusundaki, Bir evin içinde mavinin tüm ışığını sakladım. \Kalbimi hakkın nuruyla\ \Yüreğimi seninle süsledim\ İçindeki gülüşleriyle kelebekler uçuşturan, Gönlümün prensesi nasılda heyecanlı. Ne dersin iki yaramaz çocuğu, Bu saklambaç oyununa son verip. Onları sonsuza dek kavuşturalım mı? Siyaha bürünen geçmiş yılları. El ele mutluluk gökkuşağı ile, Sevgimizle her bir yanı kuşatalım mı. Yada boşver herşeyi gel sen. Bana zaten sadece SEN yeter... Erhan Çuhadar Sabır Gemisinin Kaptanı |