Bulamadım
Sinemi yokladım yarem ne alemde
Yaremi saracak bir el bulamadım Kederimi haykırdım sözde kalemde Kalemimi kıracak bir el bulamadım Dağları un ettim de düzde kurudum Yar hasretiyle iplik iplik çürüdüm Pervaneler gibi ateşe yürüdüm Ateşi söndürecek bir el bulamadım Kaldırdım gül başımı gökler karardı İndirdim kirpiğimi yüzler sarardı Ardına çok koştum saçım ağardı Saçımı tarayacak bir el bulamadım Eşiğine baş koydum başım ezildi Gece gündüz hep sevdim ipe dizildi Varla yok arasında ruhum bozuldu Ruhumu çözecek bir el bulamadım Bağıma ateş düştü merhamet soldu Sevgi rafa kalktı öfke ceplere doldu Gülmeyi unuttuk tek çare ölüm oldu Ölümü öldürecek bir el bulamadım |