Ölümsüzleşti SEVGİN
Yürek kalemim bir çocuk gibi huysuz umarsız
Bulutların arasında uçurtması kaybolan, Koşup da ulaşamadığım sevgi gibi. Nefes nefese kaybolup gidiyorum. Avuçlarımın arasında titriyor YÜREĞİM. Mevsimi soğuk musalla taşı gibi ÖLÜ. Vakit yine akşam çok değil az öte yine gece. Yıldızlara sarıyorum saldırıyorum Sensizliğimde Cümlelerin girdabında seni DÜŞ’lüyorum. Bu şehirde kararıyor gündüzleri bulutlar. Zamansızlığıma derin acılar saklıyorum. Kimliksiz sürgün hayatı yaşayan düşlerim. Mülteci gibi susuzluktan çatlayan yüreğim, Direniyor hasretin derin YARASINA. Bir çözebilsem satırlarda kalan boşluğu, Gözyaşlarım nasılda dolduruyor. Dilimde biriken kelimeler aklıma sığmıyor. Aklıma sığmayan göğü fena daraltıyor. Nasıl bir çaresizlik bu nefesim düğümleniyor. Offf izinsiz yine kaçıyor kalbimden yine SEN. Seni içimde yaşatmaya çırpındıkça. Her çabamda dahada sarıyorsun RUHUMU. Her nefeste aşkla sonsuzlaşıyorsun. Gidişinle oldu hayata tüm yaşanılası günlerim. Yağmurlarınla ıslandı bu şehrin tüm sokakları. Beni sana getirmek için rüzgarsız denizde, Bütün KELEBEKLER bir oldu kanat çırpıyor. Bir mum gibi her saniye biraz daha eriyorum. Sensizliğe MAHKUM edilişimin, Kaçıncı ASIRI inan hiç bilmiyorum. Bir teselli aradıkça boşluğa düşüyorum. Tahammülümün sınırlarını zorlarken, İliklerime kadar sensizliğin ortasında. Taşıyorum gözlerimde o güzel gözlerini. Şiirlerimde yetmiyor seni ölümsüzleştirmek. Her yanımdan sen sızıyor sen dökülüyorsun. Bir başkadır seni sevmek gözyaşlarımda. Yokluğunda üşüyen şehrim karar veriyor. Sende SEVGİMİ Ölümsüzleştirmem gerektiğini. Oldu da şu ÖMÜRDE birgünüm kalsa. O gün gözlerine bakıp iç sesimle, "Seni Çok Seviyorum" demek İstiyorum. Son gözyaşlarımı sana bir hatıra olarak. Nasıl bir ateşle yandığımı anlaman için. Avuçlarına bırakmak istiyorum... Erhan Çuhadar Sabır Gemisinin Kaptanı |