gece çekilince üzerimden
yıldızları kayboldu işaret parmağımın
sonra ay, sonra güneş..

"Sen kaybolup gidenleri sevmezsin"


Senin adınla başlayan cümlelerin
süngüsüz girdiler kalesine
utandı taşlar
yıkıldı dilde besmelenin duvarı
yeniden dikerler bayrağını nemrut’un


dağ içinde bir dağ yanar İbrahim’ce
dağ içinde dağ ağlar ibranice
içimde âmâ bir köz içimde bir karınca
dere tepe su ulur kendince


yıldızları yere iner göğün, sen "ol" deyince
kimler çaldı namını güneşin
kimler çaldı hırkasını peygamberin
gülü kül içinde derbeder
külü külistan içinde nice


ısrarla içine çekiyor bataklıklar
kim icat etti bu kirli sevişi
kimin kokusunu alır bu ayetsiz bakışlar
kim yakar bu dölsüz ateşi
kim uyandırdı yerinden



gitgide çoğalan
heykeller arasında
kusur bizim
bu karanlık bu kokuşmuş gövdeler
şu kısır hece
şu cayır cayır yanan çayır
kısa söz; bu yangınlı asır
şu kir şu kan şu şatafatla dolu hapishane
bizim oğlu bizimdir
kaç grama
kaç dirheme denk gelir ki ruhumuz


duydunuz mu hiç
ölülerin yalan söylediğini!


_boran