Yârin Uzattığı Eller
Gecenin karanlıgı arasında bir ışık parlar gözlerimi kamaştırır.
Bir kadın bekler beni asırlardır bu fikir harika! ruhumu okşarcasına kafamı döndürür. Bekleyenin varsa eğer beklemek derde devadır. Bazen düşünür insan sığla ağaçlarına vuran rüzgarı iliklerine kadar hisseder, Bu rüzgar değil yarin uzattığı eller. Günese bakar aşık bazen denize bazen ufuğa onu hatırlatır buz gibi esen yeller, Al beni hoyrat yel yarimin yanına götür, senden tek isteğimdir yârimin bana uzattığı eller. |