Neler var elde neler say ki bitmez
İftarı düşünen on binler ne de sabırlı
Ve onca hengâmenin bitimidir iftar
Tabak, çatal, kaşık sesleri kesilmez.

Ve bu masada bir eksik var kocaman
Bültene yansırken dramları çocukların
Filistinliler katledilirken sahteden bir hüzün
Kelli felli insanlar dile getirir en edebi şekilde
Çaresizlikleri mi utançları mıdır bu bilemem.

Riyakârlıkları saklamaklı kelime oyunları
Yine de dile pelesenktir şu ümmet oyuncağı
O zaman ben de diyorum ki yakın sevapları
Ve her dakikada katledilirken masumların canları.

Ey ümmet, ey simsarcılığı başkasına bırakmayanlar
Samimiyetlerine bin bir türlü kılıf bulanlar
Haydi, size de Hak`kın rızasını dilerim
Halen gönül rahatlığıyla yiyip içiniz derim
Yetmez mi bu sizce de kana doymayan ölüm
Oturun da şimdi tüketin dolma ve hem de dürüm.

Şahsım adına bildiğim şey şudur ki kâbus bu
Karabasanlar geliyor üstümüze üstümüze
Sanki o coğrafya çoktan silinmiş, olmuş müze
Göz göre göre bu rahatlık nasıl da batmıyor size.

Helelerle başlatanlar da yok mu kof cümleleri
Konuşunca kalmıyor mangalda da közleri
Kalp taşıdığını iddia edenler mi yalancı yoksa
Yahut da görmemek, duymamak için miydi mola
Sıcacık evlerimizde olanca nimetlere erişirken biz
Kardeşlik dediğimiz değerlerde hani, nerdeyiz.

Özetlemek gerekirse işte boyu posu insanlığın
Lafazanlıklarla yürekler sağalırdı sanmayın
Yerle bir olurken dünya vicdanlar körebede
Cümlemiz meydan nutuklarına nasıl da sığınmışız
O halde afiyetler dilemeli bu ketun zalimliğe.

Daha çok bekleriz bu zavallılıkla esenliği
Zalimler zorbalığı insanlığa nasıl da diretti
Sayımız ne denli çok olsa da anlamsızmış
Yürekli yaşamak denilen de masallarda kalmış.

Bugün sessiz kaldığımız çirkinlikler vebaldi
Her düşen bombada kimler içten titredi
Gerçeklere sırtını dönen şu imana bak
Kanla yazılırken coğrafya nelerdi görülenler
Belki de büyü var içinde, gözleri de kör etti.

Vahlar bile az kalır kapkara bu lekeye
Utanma duygusu olan dönebilir mi Kâbe`ye
Bana dokunmayan anlayışı değil mi bu
İşte, insanlığı tam da bu bitirdi, savurdu.

Bu günleri hangi renkte yazarlar bilemem
Onun rengi karadır, kapkara asla silemem
Bir garip ozanım sadece gölgeden ibaret
Dilerim bu dramlardan çıkarılır çokça ibret.


Oğuzhan KÜLTE